In een tijd waarin prominente popidolen, geïnspireerd door de kabbala, hun naam veranderen en een miljoenenpubliek smult van thrillers waarin bij elementen uit de kabbala wordt aangeknoopt (niet altijd even exact), hoeft het geen verbazing te wekken dat ook componisten zich door deze mystieke leer hebben laten inspireren. De Zwitserse componist Daniel Glaus (1957) heeft in de jaren 1999-2004 een
… reeks zogeheten Zephiroth-symfonieën geschreven, geënt op de Sephiroth, een reeks die de tien krachten van de verborgen godheid aanduiden en als een soort grensgebied tussen het aardse en volledig goddelijke leven fungeren. Glaus ontkent overigens een muzikale mysticus te zijn; het ging hem vooral om het ordeningsprincipe, en de mogelijkheid een muzikale gestalte te vinden voor de verschillende stadia en verschijningsvormen van deze grensgebieden. Opvallend daarbij is dat de progressie van de verschillende kabbalistische stappen door Glaus in de volgorde van hemel naar aarde is gezet. Richtinggevend is daarbij de Sephiroth-boom, die de structuur en onderlinge relaties van de elementen bepaalt. In totaal worden acht stadia 'behandeld' in vier orkestsymfonieën, terwijl de twee overige, Geburah en Tiphereth, muzikaal gestalte krijgen in de vorm van een duo voor fluit en hobo, respectievelijk een sextet. Het geheel is niet bijzonder overzichtelijk en het waarnemen van de kabbalistische structuur en haar muzikale tegenhanger lukt slechts na enige inspanning. Maar bij de huidige populariteit van oude mysterieën hoeft dat geen bezwaar te zijn. (JvG)meer
