Met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie heeft zich niet alleen een staatkundige verbrokkeling voorgedaan: ook op muziekgebied is er veel veranderd. Op het internationale muziekpodium verdringen zich tegenwoordig representanten van allerlei voormalige deelstaten, die zich bijna allen opwerpen als de 'nationale' componist van het desbetreffende gebied. Zo worden er nu 'typisch' Armeense en Georgische
… stijlen gepropageerd, die vroeger simpelweg het predikaat 'Russisch, met Oosterse invloeden' meekregen. Inmiddels is ook vanuit Azerbaidjan een componist naar voren gebracht: Fikret Amirov (1922-1984). Van hem speelt het Moskou Symfonie Orkest onder dirigent Antonio de Almeida een viertal orkestwerken. Het meest uitgebreid zijn "Shur" en "Kürd ovshari", ondertiteld 'Azerbaidjaanse mugam nrs.1-2'. Een mugam is in de Azerbaidjaanse volksmuziek een geïmproviseerde cyclus, bestaand uit korte contrasterende gedeeltes. Amirov moge zich wat deze vorm betreft beroepen op zijn nationale erfgoed, het resultaat is echter een 'gewone' orkestsuite, die het als muziek bij een exotische avonturenfilm niet slecht zou doen. Ook in de "Symfonische dansen" en het "Azerbaidjaanse capriccio" klinkt eenzelfde stijl. Enigszins Oosters in melodiek en met de typisch Russische orkestklank, met veel gebruik van slagwerk, houtblazers in extreem hoge liggingen, het geheel af en toe aangevuld met klokkenspel. Voor liefhebbers van spectaculaire en kleurrijke orkestmuziek derhalve aanbevolen. (JvG)_meer