(bron: wikipedia)Peggy Lee, artiestennaam van Norma Dolores Egstrom, (Jamestown (North Dakota), 26 mei 1920 – Bel-Air (Los Angeles), 21 januari 2002) was een Amerikaanse jazz- en popzangeres, songwriter, componist en actrice, bekend om haar verleidelijke, hese stem en gereserveerde 'coole' zangstijl. Haar bekendste nummers waren Why Don't You Do Right, Fever en Is That All There Is?.
Peggy Lee verhuisde als tiener naar Fargo, waar ze werk kreeg als zangeres bij een radiostation. Op aanraden van haar baas veranderde ze haar... meer
(bron: wikipedia)Doris Mary Ann Kappelhoff (Cincinnati, 3 april 1924) is een Amerikaans zangeres, actrice en dierenactiviste. Ze werd bekend onder de artiestennaam Doris Day.
Doris Day is van Duitse afkomst. Zij speelde in 39 speelfilms en heeft in Amerika het imago van "buurmeisje" ('girl next door').
Doris Day heeft haar grote populariteit te danken aan haar rollen in musicals en romantische komedies:
en een aantal succesvolle filmliedjes:
In 1975 verschenen haar memoires onder de titel Doris Day: her own story.
Van... meer
(bron: wikipedia)Marilyn Monroe pseudoniem van Norma Jean Mortenson; kerkelijke doopnaam: Norma Jean Baker, (Los Angeles, 1 juni 1926 – aldaar, 5 augustus 1962), was een Amerikaanse actrice en zangeres. Zij werd als sekssymbool een icoon in de jaren vijftig.
Marilyn Monroe had een moeilijke jeugd. Haar moeder was Gladys Pearl Mortenson, geboren Monroe,[Berniece Baker Miracle: My sister Marilyn: A memoir of Marilyn Monroe. Algonquin Books, 1994, ISBN 1-56512-070-1] eerder gehuwd met John Baker. Norma Jeans moeder liet zich nog naar... meer
Lena Horne begon als jazz-zangeres in de beroemde Cotton Club, maar brak door als actrice. Ze was één van de eerste donkere actrices in Hollywood. In 1947 trouwde ze met dirigent Lennie Hayton. In de jaren daarna richtte ze zich ook meer op haar zangcarrière. Voor de albums The Lady And Her Music (1981) en An Evening With Lena Horne (1995) werd de zangeres onderscheiden met een Grammy. Daarnaast zette ze zich, samen met gospelzanger Paul Robeson, onvermoeibaar in voor de gelijke behandeling van Afro-Amerikanen.
Het lukte Billie Holiday, het schoolvoorbeeld van een jazzzangeres, altijd om haar hart te leggen in elk liedje dat ze zong. Met haar frêle stem en bondige stijl wist ze zelfs de meest luchtige popliedjes een hartverscheurende draai mee te geven. Haar beste muziek zit vol emotie, zowel vrolijkheid als wanhoop, en maar weinig muzikanten wisten dat gevoel te evenaren. Van het midden van de jaren dertig tot het midden van de jaren veertig bevond Lady Day zich op de top van haar kunnen. Ze nam albums op met vele zwaargewichten uit de jazz, zoals Benny Goodman, Duke Ellington en Lester Young. In de late jaren veertig leidde haar heftige liefdesleven en haar drank- en drugsgebruik tot problemen, waarbij ze uiteindelijk ook met de sterke arm der wet in aanraking kwam. Ook Holidays gezondheid holde achteruit, wat uiteindelijk leidde tot haar dood in 1959. Haar woelige privéleven zorgde dat ze in haar tijd de krantenkoppen haalde, haar unieke talent maakte haar tot een tijdloze legende.
Haar vader is straatacrobaat terwijl haar alcoholistische moeder soms haar geld verdient in de prostitutie. Ze wordt geboren in een van de armste wijken van Parijs, maar groeit uit tot de beroemdste zangeres van het Franse chanson, Edith Piaf. Haar stem met het sterke vibrato, haar compromisloze en gepassioneerde zangstijl zijn direct herkenbaar. Piaf zingt over het keiharde leven op straat: over armoede, overleven, seks en liefde. Ze verslijt een reeks minnaars, verliest een geliefde bij een vliegtuigongeluk, overleeft een paar auto-ongelukken, raakt verslaafd aan alcohol en morfine en bezoekt afkickklinieken. Maar ondanks alles zingt de ex-straatzangeres onvermoeibaar door, maakt succesvolle tournees en scoort in de loop van 27 jaar wereldberoemde hits als: La Vie En Rose, L’Hymne A L’Amour, Milord en Non, Je Ne Regrette Rien. Edith Piaf sterft in 1963 aan kanker, 47 jaar oud. Tijdens haar leven steunt Edith Piaf vele andere zangers en componisten in hun carrière, onder wie Yves Montand, Georges Moustaki en Charles Aznavour. (CP)