Laughing all the way

Vocale jazz is iedere jazzstijl, waarin de menselijke stem de hoofdrol speelt. In tegenstelling tot de instrumentale jazz zijn het de vrouwen die de vocale jazz domineren. Toen de jazz als stijl was geboren, eisten ze een plaatsje op in de frontlinie van bands van pioniers als Louis Armstrong (Lil’ Hardin) en Duke Ellington (o.a. Ivie Anderson). Tijdens de swing-periode kwamen twee zangeressen op die tot op de dag van vandaag hun stempel op de vocale jazz drukken: Billie Holiday en Ella Fitzgerald. Fitzgerald zong niet alleen haar liedjes, maar gebruikte haar stem ook om te scatten, een techniek waarmee de stem wordt gebruikt om woordeloos te improviseren zoals een muziekinstrument dat zou doen. Louis Armstrong, die in zijn vroege periode de blues zowel speelde (trompet) als zong, was één van de eerste zangers die die techniek ontwikkelde. In de jaren ‘40 ontwikkelde Eddie Jefferson de zogenaamde vocalese, door teksten te schrijven op (beroemde) instrumentale jazzcomposities en -improvisaties. Een vreemde eend in de bijt was Frank Sinatra die niet alleen een popidool was, maar door velen ook wordt beschouwd als de beste mannelijke jazzvocalist aller tijden. Moderne crooners als Jamie Cullum en Michael Bublé zetten die lijn voort. Naast individuele jazzzangeressen en -zangers zijn er nog de zanggroepen, bijvoorbeeld Lambert/Hendricks /Ross, Manhattan Transfer en Take 6.

Genreoverschrijdende populaire muziek waarin het kerstfeest in al zijn facetten wordt bezongen. In vroeger tijden werd in de meeste kerstliedjes het christelijke kerstverhaal (de geboorte van het kindje Jezus) verteld. Langzaam werd onder invloed van de Amerikaanse cultuur de nadruk gelegd op de sfeer en de gebruiken rond het kerstfeest. In veel hedendaagse kerstliedjes wordt de Kerstman (Santa Claus) ten tonele gevoerd, al dan niet muzikaal begeleid door de rinkelende bellen van zijn arrenslee. Vooral in Amerika telt een artiest pas echt mee als hij minstens één kerstalbum op zijn naam heeft staan.