(bron: wikipedia)John Coltrane (Hamlet (North Carolina), 23 september 1926 – New York, 17 juli 1967) was een jazzsaxofonist. Hij geldt als een van de belangrijkste en invloedrijkste vernieuwers in de geschiedenis van het genre.John William Coltrane, bijnaam Trane, wiens vader...
meer
Weinig muzikanten hebben de ontwikkeling van de muziek wezenlijk kunnen veranderen, Miles Davis deed het maar liefst meerdere malen. Davis, een vroege leerling van Charlie Parker, creëerde een sober, onderkoelde muzikale aanpak die het toppunt van cool werd. Zijn fantastische albums in de jaren vijftig maakten een ster van hem. In het daaropvolgende decennium verkende hij de grenzen van de jazz voor kleine combo’s, alvorens hij zich zonder enig schuldgevoel (en voor sommigen was dat onvergeeflijk) waagde aan jazzrock. Na een korte pauze, keerde hij in de jaren tachtig terug met een mix van pop en compacte, stekelige funk. De compromisloze trouw aan zijn eigen muze maakte een held maar ook een raadsel van hem. Hoe dan ook was hij één van de meest aantrekkelijke en invloedrijke figuren van de Amerikaanse muziek.
Ornette Coleman (Forth Worth, Texas, 1930) was eind jaren vijftig een van de belangrijkste vernieuwers in de jazz. Aanvankelijk speelde hij tenor- en altsaxofoon in rhythm & bluesbands in het zuiden van de VS. Hij was daarbij altijd op zoek naar een andere benadering van melodie en akkoordenschema, iets wat hem lang niet altijd in dank werd afgenomen. In 1958, inmiddels verhuisd naar Los Angeles, kreeg hij echter de kans om een eigen album op te nemen. Dat werd Something Else! waarop de jazzwereld voor het eerst kennis maakte met zijn bijzondere improvisatiestijl: een combinatie van nieuw en oud met een stevige basis in de blues maar niet gebonden aan akkoordenschema's, tonaliteit of een regelmatige tel. Met het album Free Jazz uit 1960 kreeg zijn stijl ook een naam. Het publiek raakte inmiddels wat meer gewend aan het genre en Coleman kreeg meer optredens. Samen met vaste compaan Don Cherry maakte hij enkele Europese tournees. Coleman was inmiddels ook trompet en viool gaan spelen. Eind jaren zeventig richtte hij zich op (free) funk met de band Prime Time. Coleman schreef een boek over de achterliggende theorie van zijn vrije benadering, getiteld Harmolodics, dat door vrijwel niemand wordt begrepen. (HB)