(bron: wikipedia)Cees (Cornelis Johannes) van der Kraan (Den Haag, 14 oktober 1916 - Muiderberg, 15 september 1999) was een Nederlands hoboïst. Cees van der Kraan was solohoboïst van het Concertgebouworkest te Amsterdam en hoofdvakdocent hobo aan het Amsterdamsch Conservatorium.Cees van...
meer
Pianist Jasper van't Hof (1947, Enschede) begon op zijn vijfde met pianolessen. Hij voelde zich sterk aangetrokken tot de (free) jazz en raakte gefascineerd door de elektrische piano en synthesizers. Op zijn negentiende werd hij lid van de legendarische formatie Association P.C. van Pierre Courbois. Daar begon hij ook internationaal naam te maken. Hij verliet de groep in 1973, waarna hij speelde met onder andere Archie Shepp, Charlie Mariano, Philip Catherine, Jan Akkerman, Larry Coryell en Jean-Luc Ponty. Ook bracht hij enkele solo-albums uit. In de jaren tachtig speelde hij solo of in diverse groepen door heel Europa en kwam hij regelmatig voor in de poll-uitslagen van gezaghebbende bladen als Down Beat (VS), Melody Maker (Engeland) en Jazz Podium (Duitsland). Vreemd genoeg echter bleef erkenning in Nederland uit. In 1984 tourde Van 't Hof met de Afrikaanse zangeres Angelique Kidjo. Daarna begon hij de world fusion band Pili Pili die vooral in Duitsland zeer populair werd. Van 't Hof is altijd op zoek naar het avontuur, en naar vernieuwing van zijn eigen stijl, van wereldmuziek tot uitbundige solopianorecitals met invloeden uit minimal, blues en klassiek.
Nederlands beroemdste gitarist aller tijden mag zich halverwege de jaren zeventig zelfs een tijdje de beste gitarist ter wereld noemen, zo geïmponeerd tonen de lezers van het blad Guitar Player zich door zijn flitsende solo’s in Hocus Pocus en Sylvia, beide van de band Focus. In zijn vaderland had Akkerman zich al eerder onsterfelijk gemaakt door zijn spel in bands als Brainbox en The Hunters. Met laatstgenoemde band scoorde hij een grote nationale hit, met het aan zijn razendsnelle riff opgehangen Russian Spy And I. Maar Akkerman is er de man niet naar om lang stil te staan bij successen uit het verleden. In diverse formaties verkent hij de mogelijkheden van zijn instrument en brengt hij fusies tussen verschillende genres tot stand. Of het nu gaat om een bluesalbum met André Hazes of een dance-project met Roland Molendijk, Jan Akkerman blijft zich bewijzen als een eigenzinnig instrumentalist die louter op zijn eigen instinct en smaak vertrouwt.