In 2023 ontving de in Zeeland opgegroeide gitarist Rudy de Queljoe een lintje. Hij kreeg deze opgespeld voor ‘zijn grote staat van dienst in de muziek, maar ook voor zijn vrijwilligerswerk en de voorbeeldfunctie die hij de afgelopen decennia heeft vervuld voor de Molukse jeugd’. De carrière van De Queljoe begint in Vlissingen en Middelburg en loopt synchroon met de opkomst en groei van de Nederlandse rockmuziek in de jaren 60, 70 en daarna.
Rudy de Queljoe (1947) is van Molukse komaf, het gezin De Queljoe vertrekt in 1951 vanuit Indonesië naar Nederland. Ze wonen achtereenvolgens in Muiderberg, Vlissingen, Burghsluis, Westkapelle en Middelburg. De jonge gitarist krijgt les van zijn ooms en raakt geïnteresseerd in krontjongmuziek en rock ‘n-roll. Zijn eerste band is het Vlissingse Johnny And The Bluejeans. Na onder andere een optreden voor de Belgische televisie en een korte residentie in The Sharks, richt De Queljoe met Johnny And The Bluejeans-leden Johnny Caljouw (zang) en Huib Pouwer (drums) de band Group 69 op. Aangevuld met zijn broer Tonny op bas, groeien zij uit tot Dragonfly, de groep die de uit Engeland overgewaaide psychedelische muziek van onder andere Pink Floyd, The Soft Machine en Jimi Hendrix omarmt.
Dragonfly - Celestial Empire
Dragonfly wordt gemanaged en gestimuleerd door de experimentele dichter Hans Verhagen. Kunstenaar Bert Quite beschildert de gezichten van de bandleden, wat samen met hun kleurige outfits helemaal aansluit bij het opkomende hippietijdperk. Met hun eerste single Celestial Empire in de Top 40 en optredens in Hoepla en de film De Tijdgeest (1968) van Johan van der Keuken, staat niets een grote toekomst voor Dragonfly in de weg.
Dragonfly – Celestial Dreams
De Queljoe wordt wel de Hendrix van Europa genoemd terwijl het succes van Dragonfly zich uitbreidt. Ze spelen In Vlissingen in het voorprogramma van Pink Floyd en brengen hun tweede single Celestial Dreams uit. Maar dan stagneert de boel. Het contact met Verhagen verwatert en als hun label Phonogram de opnamen voor een lp blijft uitstellen, ontstaan er meningsverschillen in de band. Als ook de financiën niet op orde blijken en er apparatuur in beslag wordt genomen, valt Dragonfly uiteen. De Queljoe sluit zich aan bij Brainbox als opvolger van gitarist Jan Akkerman, die deze succesvolle Amsterdamse band heeft verlaten om in Focus te gaan spelen. Op singles als To You, The Smile en Doomsday Train laat De Queljoe horen een meer dan waardige opvolger van Akkerman te zijn, maar opnieuw komt het voor hem niet tot een album met deze Brainbox-bezetting, die in 1971 uiteen valt.
Brainbox - Doomsday Train
Na Brainbox speelt De Queljoe met onder andere ex-Brainbox-zanger Kaz Lux. Hij duikt in 1977 op in Vitesse, de door new wave beïnvloede popgroep van drummer Herman van Boeyen (Supersister, Red, White ’N Blue). Vitesse doet het aanvankelijk vooral goed in het voormalige West-Duitsland. Het vierde album Rock Invader slaat in 1979 ook eindelijk in Nederland aan en bevat de bescheiden hit Rock And Roll Band, maar nog datzelfde jaar stapt De Queljoe uit Vitesse.
Vitesse - Rock And Roll Band
Het leek een kwestie van tijd eer De Queljoe en de Moluks-Nederlandse groep Massada het pad zouden kruisen. Hij verlaat Vitesse om zich bij Massada aan te sluiten. De groep begon in de jaren 60 als de Molukse coverband The Eagles. Wegens naamconcurrentie uit Amerika veranderden zij hun naam in Massada en ontstond gedurende de jaren 70 een eigen succesvol geluid van latin rock en funk, vermengd met hun Molukse en Maleisische wortels. Met de komst van De Queljoe behaalt de groep hun eerste nummer één-hit met het door hem en zanger/percussionist Johnny Manuhutu geschreven Sajang é. Het in Molukse tradities gewortelde nummer roept op om het verre Molukse vaderland en de voorouders niet te vergeten.
Massada - Sajang é
In 2018 treden De Queljoe en Caljouw nog eenmaal op als Dragonfly. Tien jaar eerder verscheen het prachtige boek met cd Dragonfly En De Jaren Zestig van Peter Sijnke. Massada treedt anno 2024 nog steeds op.
Massada - Tumbu (live)
MR
