De Parijse Notre Dame kent een lange muzikale traditie. In de late twaalfde eeuw was de kathedraal een van de plekken waar in de Westerse muziekgeschiedenis voor het eerst met meerstemmigheid en polyfonie werd geëxperimenteerd. Ensemble Corresponances brengt op dit album diverse zeventiende-eeuwse kapelmeesters van de Notre Dame samen, uit de bloeiperiode van het muziekleven in de kathedraal.
Componisten als Jean Veillot, François Cosset, Pierre Robert en Jean Mignon behoorden in hun tijd tot het neusje van de zalm. Tegelijk laat hun levensloop zien dat de dagelijkse praktijk aan de Notre Dame trivialer was. François Cosset bijvoorbeeld had moeite om zijn koorknapen in het gareel te houden en liet ze soms afranselen. De jongens op hun beurt namen wraak door slecht te zingen. Klachten van toehoorders, onder wie koningin Anne van Oostenrijk, zorgden ervoor dat Cosset na een diensttijd van amper drie jaar het veld moest ruimen. Meer succes had André Campra. Hij geldt nog altijd als een van de belangrijkste componisten van de Parijse Notre Dame, met zijn Messe de Requiem als bekendste compositie. Ensemble Correspondances geeft een serene en kleinschalige uitvoering van het stuk, waarmee het recht doet aan de tekst: het brengen van troost en berusting. (JWvR)meer
