Claude Debussy leefde in een volstrekt eigen wereld, waarin zelfs zijn eerste echtgenote niet wist door te dringen. En zó versluierd is ook de rapsodische stijl van zijn enige voltooide opera. De subtiele declamaties worden slechts onderbroken door prachtige interludes, die Debussy, curieus genoeg, alleen om logistieke redenen heeft ingelast. Tijdens de eerste repetitie met de zangers zong Debussy
… alle rollen voor, terwijl hij zichzelf aan de piano begeleidde. Bij de 'Dood van Mélisande' waren de zangeressen zo ontroerd, dat ze de salon moesten verlaten. Bij hun terugkeer maakte Debussy slechts één opmerking over de gewenste voordracht, waarna hij na een korte groet gewoon wegliep, zoals hij wel vaker gewoon wegliep. Vanwege dit eigenaardige gedrag kon niemand vermoeden dat Debussy eigenlijk verliefd was op de titelheldin, Mélisande. Dit beweerde althans Mary Garden, die de rol als eerste gestalte gaf. Debussy zag maar één mogelijkheid om zijn fantasie te realiseren, en dat was een toenaderingspoging tot deze Mary Garden. Zij echter bedankte vriendelijk, maar beslist voor de eer. Enige maanden na dit pijnlijke incident verbrak Debussy zijn huwelijk, door opnieuw gewoon weg te lopen. Ditmaal was hij echter vrij snel weer terug, omdat echtgenote Lily zichzelf uit wanhoop in de borst had geschoten. Ze overleefde haar verwondingen, hoewel de kogel niet uit haar lichaam verwijderd kon worden. Nadat ze buiten levensgevaar was liep Debussy opnieuw weg, ditmaal voorgoed. (HJ)meer