De Franse burgerij houdt van melodrama en spektakel. De grand opéra met zijn grootse decors en massascènes bloeit. De Franse revolutie ligt nog vers in het geheugen. Verhalen zijn populair waarin een minderheid vasthoudt aan het eigen geloof en de eigen idealen, ook al betekent dat hun dood. Dat had prachtige opera’s kunnen opleveren, maar helaas zijn de verhalen van de meeste grand opéra’s
… niet te pruimen vanwege de vele melodramatische wendingen. In de vierde akte van Les Huguenots plannen de katholieken een massamoord op de ongewapende protestanten (helaas waar gebeurd: de Bartholomeus-nacht in 1572). Een katholieke graaf protesteert: “Wie geeft deze opdracht?”. “God”, luidt het antwoord. “En aan wie de taak om deze opdracht uit te voeren?”, vraagt de graaf. “Aan ons.”, hoort hij. Hij herhaalt het: “Aan ons? Aan ons?”. En de woede klinkt door in zijn stem. Helaas wordt hij, eigenlijk de ware held (bariton), daarop gearresteerd om niet meer terug te keren. De protestant Raoul (tenor) heeft de katholieken gehoord en wil wegsnellen om iedereen te waarschuwen. “Maar ik hou van je”, bekent zijn geliefde (sopraan) eindelijk en tja, dan moet toch een liefdesduet volgen… (CP)meer