Der Freischütz is een van de onwaarschijnlijkste succesnummers uit de operageschiedenis. De plot is onsamenhangend en onlogisch – let maar eens op de uit het niets verschijnende kluizenaar in de finale – en de hoofdpersoon, Max, is een slapjanus. Deze Max wil met prinses Agathe trouwen, maar kan haar niet krijgen omdat hij niet raak kan schieten – waar is Freud als je hem nodig hebt? –,
… waarop hij de hulp van de duivel inroept. Weber heeft enkele effectvolle koren in de handeling ingevoegd en de hoofdpersonen enkele fraaie aria’s en ensembles verschaft. Dat het toch bordkartonnen figuren blijven geeft niet, want de eigenlijke hoofdpersoon van deze opera is de geheimzinnige natuur van het romantische woud. Dat wordt vooral duidelijk in de nog steeds uiterst pakkende ‘Wolfsschluchtszene’, die een caleidoscopische afwisseling van natuurschilderingen combineert met een intens stijgende spanning en daarmee het hart van het stuk vormt. (JvG)meer
