Pli selon pli

‘Vouw voor vouw’, zo is ‘Pli selon pli’ te vertalen, en zo vergaat het de luisteraar ook. Na het brute begin ontvouwt het stuk zich langzaam, stap voor stap. Het stuk draait om de dichter Stéphane Mallarmé, van wie Boulez een portret wil schetsen. ‘Pli selon pli’ is een lang stuk, maar toch biedt het een goed startpunt voor wie een idee van de seriële muziek in de twintigste eeuw wil… krijgen. De typisch franse aandacht voor klankkleur staat duidelijk op de voorgrond, en bij Boulez zorgt dat voor een haast filmisch stuk, waar de zangeres af en toe als acteur gedichten van Mallarmé zingt. Daarnaast is de grote vorm van het stuk opvallend helder: het begint en eindigt in grote bezetting en vrij luid, de middendelen zijn zachter en kleiner bezet; het middelste deel is het intiemst. Deze duidelijke vorm geeft ook de minder ingevoerde luisteraar houvast om de kleinere details te kunnen waarderen. Deze balans tussen verfijnde complexiteit en toegankelijkheid heeft ‘Pli selon pli’ terecht de status van een meesterwerk bezorgd. (TC)meer