Cante Andaluz biedt een bescheiden overzicht van de diverse soorten zang die Andalusië rijk is. Begeleid door gitarist Manolo Dominguez zingen een vijftal zangers hun liederen. Emilia Jandra zingt drie voorbeelden van liederen die verbonden zijn met de kolonisatie van Amerika en Cuba en nu een deel vormen van het flamencorepertoire: 'guajira', afkomstig uit de Cubaanse folklore, werd populair in
… Spanje in de jaren twintig en dertig; 'habanera', genoemd naar de hoofdstad van Cuba; 'milonga', ontstaan in Argentinië en populair geworden in Spanje na de burgeroorlog. Manuelo Marquez' 'soleá' staat centraal in de flamenco en de geschiedenis van Andalusië en haar klanken zijn onmiskenbaar verbonden met andere Zuid- en oost-Mediterane culturen. Tina Pavons 'alegrias', komt oorspronkelijk uit Cádiz. Zij zingt ook een 'malagueña', een in Malaga ontstane afgeleide van de fandango. Daarnaast brengt zij een 'fandango de Huelva' ten gehore, een stijl uit Huelva die een strakkere ritmische structuur kent en dansbaar is, terwijl de klassieke fandango of 'fandango grande' zoals gezongen door Rafael Calderón en Manuel ritmisch vrijer is en niet aan een regio gebonden. Rafael zingt ook een 'minera', een lied uit de mijnstreek van Andalusië. Zijn 'tientos' zijn sober maar nauw verwant met de tango, zeker ritmisch gezien. Tot slot een tango gezongen door Monica Dominguez, een passend 'fin de fiesta'. De cd is live opgenomen in Seville, in een echte 'peña', een vaste plek waar men samenkomt om flamenco uit te voeren en te promoten. (GO)meer
