Als Robert Plant na het uiteengaan van Led Zeppelin nooit meer een noot had gezongen, zou hij nog altijd de geschiedenis in zijn gegaan als één van de grootste rockzangers aller tijden. Zijn gezonde productiviteit in zijn post-Zeppelin solocarrière is het bewijs van een eigen artistieke visie. Toegegeven, Plants eerste platen aan het begin van de jaren tachtig lagen nog dicht bij Led Zeppelin, maar ten tijde van Shaken ’n Stirred (1985) had hij meer gemeen met Peter Gabriel dan met jaren zeventig bluesrock. In een uitstapje met The Honeydrippers verkende Plant zijn liefde voor rock & roll uit de jaren vijftig. In de 21ste eeuw verkende hij rootsmuziek uit verschillende windstreken. Op het voor een Grammy genomineerde album Dreamland (2002) blies hij nummers van The Youngbloods en Tim Buckley nieuw leven in. Vijf jaar later verrast hij met het intieme album Raising Sand, een duetplaat met bluegrass-icoon Alison Krauss.
meer
In een tijd dat ‘progressive rock’ steeds ontoegankelijker werd voor het poppubliek wist Electric Light Orchestra juist wel een groot publiek te bereiken. Voortbordurend op het symfonische werk van The Beatles groeide ELO uit tot één van de populairste groepen van de jaren zeventig. De groep werd in 1970 opgericht in het Engelse Birmingham door Roy Wood (ex-frontman van The Move) en Jeff Lynne. De excentrieke Wood verliet de groep als in ’72 waarmee de band vooral het geesteskind van Lynne werd. De albums van ELO verkochten, dankzij intelligente hitsingles als Mr. Blue Sky, Turn To Stone en Can’t Get It Out Of My Head, uitstekend. In de jaren tachtig nam de populariteit af en in 1986 besloten de drie overgebleven leden er een punt achter te zetten. In 2001 kwam de groep wel weer bij elkaar voor het reünie-album Zoom.
(bron: wikipedia)The Police was een Engelse rockband gevormd in Londen in 1976, maar werd actief vanaf 1977. Voor het overgrote deel van hun geschiedenis bestond de band uit Sting (leadzang en basgitaar), Andy Summers (gitaar) en Stewart Copeland (drums). The Police werd wereldwijd populair in de late jaren zeventig en wordt algemeen beschouwd als een van de eerste new-wavegroepen die bij het gewone publiek succes hadden.
De groep brak eind jaren '70 wereldwijd door met klassiekers als: Fall Out, So Lonely,'... meer
De wortels van 10cc lagen in de jaren zestig. Zanger/gitarist Graham Gouldman schreef toen hits voor onder meer The Yardbirds en The Hollies. De bandleden van 10cc boorden hun songschrijverkwaliteiten aan om prima popliedjes met humoristische teksten te schrijven. Deze formule vormde de basis voor een reeks aan hitsingles. Dreadlock Holiday, I’m Not In Love en Rubber Bullets waren zowel charmant als spottend. In 1976 verlieten Kevin Godley en Lol Creme de band. Het duo nam een aantal succesvolle albums op en regisseerde video’s voor andere artiesten. De overige leden van 10cc gingen verder. In de jaren tachtig boekte de groep minder successen dan het decennium er voor. In latere decennia kwam de groep een paar keer bij elkaar voor reünie-optredens.
George Michael werd in de jaren tachtig een wereldster als helft van het opgewekte dancepop-duo Wham!, alvorens na drie hitalbums een solocarrière te beginnen. Michael werd zelfs nog succesvoller in zijn eentje, door het afstoffen van oude dansstijlen (soul, disco etc.) en zelfs door zich in te laten met maatschappijkritiek (Listen Without Prejudice, 1990). Na de dood van Freddy Mercury trad Michael op tijdens een sterk bezet tribute-concert met Queen, waar hij Freddies rol op zich nam. Ondanks controverses in de roddelpers over zijn seksualiteit en drugsgebruik en hoogoplopende conflicten met zijn platenmaatschappij, bleef George Michael succesvol als soloartiest tot in de eenentwintigste eeuw. In juni 2007 was Michael de eerste artiest die een concert verzorgde in het nieuwe Wembley-stadion in Londen, drie decennia nadat Wham! zijn laatste show speelde op dezelfde plek. Eind 2016 overleed de zanger onverwacht in zijn slaap.
Zweedse rockgroep die midden jaren tachtig eventjes de Europese tegenhanger van Bon Jovi was. Vooral bekend van de rock-evergreen The Final Countdown, in 1985 een nummer-1 hit in bijna elk land op de wereld. Bewees met latere albums een gedegen groep met een lange adem te zijn, maar al te grote successen blijven uit. Zanger Joey Tempest en gitarist John Norum brengen elk nog wel een aantal solo-albums uit.
Schotse rockgroep die zijn wortels heeft in de new wave en punkscene van Glasgow. Op de vroege albums (tot 1982) toont de groep een voorliefde voor artrock en elektronische muziek. Een doorbraak naar een breed poppubliek komt met het toegankelijke New Gold Dream. Midden jaren tachtig is Simple Minds uitgegroeid tot een stadionrockband, die grote hits scoort met Promised You A Miracle (1982), (Don’t You) Forget About Me (1985) en Belfast Child (1989). In de jaren negentig droogt het grote succes op, maar met dank aan hun trouwe fans blijft de groep gestaag toeren en albums uitbrengen. In 2012 kondigt de groep een ‘greatest hits-tour’ aan en worden de eerste vijf albums opnieuw uitgebracht.
(bron: wikipedia)Procol Harum is een Britse band die in 1967 werd gevormd. De band is vooral bekend van hun nummer 1-hits A Whiter Shade of Pale en Homburg. De band wordt gezien als een van de wegbereiders van het genre progressieve rock. De samenstelling van de band is in de loop der tijd veelvuldig gewijzigd. De enige constante leden zijn zanger/pianist Gary Brooker en tekstschrijver Keith Reid.
De wortels van Procol Harum lagen in een live band genaamd 'The Paramounts', die... meer
(bron: wikipedia)Londen
Status Quo, ook wel bekend als The Quo of gewoon Quo, is een Britse rockband waarvan de muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie- en boogiewoogiestijl. De klassieke bezetting, ook wel Frantic Four genoemd, bestond enerzijds uit oprichters Alan Lancaster en Francis Rossi en anderzijds uit Rick Parfitt en John Coghlan. Status Quo heeft meer dan 60 hits in het Verenigd Koninkrijk behaald, meer dan welke andere rockband ook. 22 singles bereikten de top tien in het Verenigd Koninkrijk.... meer
Alice Cooper (geboren als Vincent Furnier, 4 februari 1948) werd in de jaren zeventig beroemd met een mix van hardrock en horrortheater. Met zijn uitzinnige imago en podiumact vond deze bizarre entertainer zo ongeveer in zijn eentje het genre van de ‘shock rock’ uit. Het leverde hem veel beroemde opvolgers (
Marilyn Manson,
Rob Zombie) op. Aan het einde van de jaren zeventig was Cooper een beroemdheid en was hij te zien in een aantal speelfilms. Tot in de 21ste eeuw bleef hij acteren en zingen, wat zijn status als muzikale icoon alleen maar verstevigde.
Engelse rockgroep rond zanger Ian Astbury en gitarist Billy Duffy. De band werd in 1981 opgericht in Bradford onder de naam The Southern Death Cult. Aanvankelijk speelde de groep postpunk maar schoof steeds meer op in de richting van een stevig Amerikaans rockgeluid. In Nederland scoorde de groep een paar bescheiden hits (She Sells Sanctuary en Love Removal Machine) maar de groep maakte vooral indruk op Pinkpop waar ze in 1992 als afsluitende act net zo lang doorspeelden totdat Pinkpop-baas Jan Smeets eigenhandig de stekkers uit de versterkers trok. Ondanks de soms explosieve relatie tussen Duffy en Astbury, blijkt de groep een opvallend lange adem te hebben. Ook de albums die de groep in de 21e eeuw uitbrengt zijn zeker de moeite waard.
De wereld leerde Sinéad O’ Connor in 1990 kennen. Ze scoorde een nummer-1 met het lied Nothing Compares 2 U. Het succes was mede te danken aan de opvallende videoclip met een close-up van het gezicht van Sinéad (kaalgeschoren hoofd, grote ogen) die het lied zingt terwijl ze huilt. Dat past bij haar muziek waarin ze haar ziel vaak binnenste buiten keert. O’Connor schuwt de grote thema’s en schokt een Amerikaans publiek wanneer ze live op tv een foto van de paus verscheurt. Muzikaal verrast ze met een reggaealbum en een cd met traditionele Ierse muziek. Het onderstreept de veelzijdigheid van deze eigenzinnige singer/songwriter.
Moody Blues is een van de langst bestaande rockbands. De groep werd opgericht in het midden van de jaren zestig als tak van de Britse rhythm-and-bluesboom en haalde niet veel later succes met de psychedelische en symfonische pop van Nights In White Satin. Gedurende de jaren zeventig perfectioneerden ze hun melodische en door klassieke muziek beïnvloede stijl, waarmee ze een brug creëerden tussen progressieve rock en pop. Dit geluid werd het handelsmerk van Moody Blues dat zij tot op de dag van vandaag uitdragen.
De oorspronkelijke leden van Toto waren sessiemuzikanten uit Los Angeles. Zij hadden reeds met iedereen samengespeeld – van George Benson tot Boz Scaggs – en wilden nu iets voor zichzelf creëren. Vanuit het niets scoorden ze een hit met Hold The Line, een klassieke single in het adult rock genre, afkomstig van hun debuutalbum uit 1978. Hun grootste successen zouden begin jaren tachtig volgen, met de singles Rosanna en Africa, beiden van Toto IV. De band doorstond verschillende bezettingswisselingen door de jaren heen – en in 1992 overleed geheel onverwachts één van de oprichters, drummer Jeff Porcaro – maar Toto ging door. Het weerhield de individuele leden er niet van lucratieve solocarrières op te zetten.
Genesis was een van de eerste progressieve rockbands. In navolging van The Beatles zochten ze in de late jaren zestig het muzikale avontuur waarbij ze bewezen over een goed gevoel voor georkestreerde, melodramatische pop te beschikken. Al snel groeiden ze uit tot leveranciers van ambitieuze artrock met een klassiek tintje. Nadat de flamboyante, theatrale zanger Peter Gabriel de groep verliet (aanvankelijk opgevolgd door gitarist Steve Hackett), groeide de band geleidelijk naar een toegankelijker repertoire toe, met zingende drummer Phil Collins aan het roer. In de jaren tachtig werd Genesis een niet te stoppen hitmachine. Tussen de bedrijven door ontsproten uit de band de solocarrières van twee megarocksterren, Gabriel en Collins. De band gooide er in 1997 het bijltje bij neer - na het vertrek van Collins - maar hergroepeerde zich een decennium later voor een grootschalige wereldtournee.
Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
(bron: wikipedia)Meat Loaf, geboren als Marvin Lee Aday (Dallas (Texas), 27 september 1947 – Nashville (Tennessee), 20 januari 2022), was een Amerikaanse rockzanger en acteur. Hij werd vooral bekend door zijn rockhit Paradise by the Dashboard Light van zijn album Bat Out of Hell (1977), die hij zong met Ellen Foley. De teksten en muziek zijn van Jim Steinman.
Meat Loafs optredens werden gekenmerkt door theatrale acts. In een interview in de Volkskrant in 2003 zei hij: "''De meeste rockbands denken... meer
In de vroege jaren tachtig onderscheidde Marillion zich van de heersende luchtige synthesizerpop met een uiterst serieus, op symfonische rock gebaseerd geluid. Vooral zanger Fish had daarbij een vocale en visuele stijl die sterk deed denken aan Peter Gabriel in zijn Genesis-tijd. Marillion stond daarmee aan de basis van de nieuwe progrock en werd al snel gevolgd door groepen als Pallas, Pendragon en IQ. Ondanks het vertrek van de charismatische Fish wist de groep haar succes te consolideren met nieuwe frontman Steve Hogarth.
Deep Purple, een van de langstlopende en meest productieve hardrockbands, dook voor het eerst op in het psychedelische tijdperk van eind jaren zestig. De band viel op omdat ze veel harder speelden dan al hun voorgangers. De klassieke bezetting uit de jaren zeventig (met de virtuoze gitarist
Ritchie Blackmore, de klagende tenor van
Ian Gillan en de klassiek getrainde toetsenist
Jon Lord) was een blauwdruk voor veel hardrock- en metalbands die in hun voetsporen volgden. De latere jaren kenmerkten zich door de vele bezettingswisselingen. De zangers
David Coverdale en
Joe Lynn Turner en de gitaristen
Tommy Bolin en
Steve Morse maakten ooit deel uit van de groep. Vanaf de jaren tachtig vonden er spaarzame reünies plaats met de belangrijkste bandleden uit het illustere verleden.