Als er één man symbool kan staan voor de ontwikkeling van de blues, dan is dat Muddy Waters wel. Waters werd in 1913 als McKinley Morganfield geboren op het platteland van Mississippi. Daar speelde hij akoestische blues die in 1941 werd vastgelegd door Alan Lomax, de bekende verzamelaar van volksmuziek. In 1943 vertrok Waters naar Chicago waar hij een belangrijke rol speelde bij het ‘electrificeren’ van de blues. Aan zijn hand groeide de blues uit luid verstrekte stadmuziek. Waters bekendste nummers (Hoochie Coochie Man, Mannish Boy) werden door veel bekende artiesten gecoverd zoals The Rolling Stones en de Allman Brothers Band. Waters overleed in 1983. Zijn zoon Big Bill Morganfield zette het vak voort.
meer(bron: wikipedia)Riley Ben King (Itta Bena, 16 september 1925 – Las Vegas, 14 mei 2015), beter bekend als B.B. King, was een Amerikaanse bluesgitarist en singer-songwriter. Op 15 december 2006 ontving B.B. King de hoogste burgeronderscheiding, de Presidential Medal of Freedom. B.B King wordt gezien als een van de grootste bluesartiesten aller tijden. Het muziekblad Rolling Stone plaatste King op de derde plaats in een lijst van de honderd beste gitaristen.
Zijn bekendste hit is zijn cover van "The Thrill Is... meer
De niet aflatende intensiteit van James Browns muziek maakte hem één van de meest herkenbare en invloedrijke artiesten sinds de jaren vijftig. Hij begon als gospelzanger, maar stapte al snel over naar rhythm and blues, waarna hij hits begon te scoren. In de loop van de jaren zestig transformeerde de zelfverklaarde Godfather Of Soul eigenhandig het rhythm and blues-geluid tot een strakke, stuwende stijl, waarmee hij mede aan de basis van de funk stond. In de daaropvolgende decennia dreigden persoonlijke problemen de immer gepassioneerde Brown op een zijspoor te zetten maar hij wist steeds terug te komen. De ontelbare JB samples - al dan niet aan hem toegeschreven - die op rap- en hiphopplaten zijn terug te vinden getuigen van zijn blijvende invloed. De 'godfather of soul' overleed op Eerste Kerstdag 2006.
Marvin Gaye begon zijn carrière in de late jaren vijftig, toen hij zong met verschillende vocale rhythm and bluesgroepen. Hij ging al snel verder als sessiedrummer en zanger bij Motown. Gayes eigen albums in de jaren zestig werden gekenmerkt door stuwende, energieke rhythm and blues en duetten met Mary Wells en Tammi Terrell. In de jaren zeventig creëerde hij een unieke, hoogstpersoonlijke visie op rhythm and blues, waarin hij maatschappijkritische elementen, atmosferische arrangementen en overkoepelende albumthema's verwerkte. Zijn vroege, gewelddadige dood beroofde de wereld van een waar genie.
In zijn korte maar glansrijke carrière maakte Sam Cooke pakweg een dozijn platen die tot de ijkpunten van de soul worden gerekend. Hij legde eigenhandig de fundering voor alle aan rhythm-and-blues gerelateerde muziek die de hitlijsten zou domineren in de decennia erna. In Cookes geluid werd de bezieling van zijn geliefde gospelmuziek gefuseerd met een mierzoete maar trefzekere vocale popstijl. Als zanger, songschrijver en producer was hij een van de belangrijkste figuren in de pop en soul van de twintigste eeuw. In 1964, toen hij nog op de top van zijn muzikale kunnen stond, werd Cooke vermoord in een hotel in Californië -- een abrupt einde voor een getalenteerd en invloedrijk artiest.
(bron: wikipedia)Benjamin Earl Nelson, (Henderson, North Carolina, 28 september 1938 – Hackensack, New Jersey, 30 april 2015), beter bekend onder zijn artiestennaam Ben E. King, was een Amerikaans soul- en popzanger en -schrijver. Hij is in Nederland en België vooral bekend van het nummer Stand by Me uit 1961, dat in 1987 in de hitlijsten stond.-
King zong eerst bij The Drifters voordat hij aan zijn solocarrière begon.
King overleed op 30 april 2015 op 76-jarige leeftijd.
Categorie:Amerikaans zanger
Categorie:Soulzanger... meer
Toen rock-n’-rollpionier Ike Turner de jonge Ann Bullock voor het eerst hoorde zingen, sloeg hij steil achterover. Hij besloot zijn band in dienst te zetten van deze explosieve zangeres met wie hij ook trouwde. Door jarenlang avond aan avond op te treden met The Ike & Tina Turner Revue groeide de groep uit tot een weergaloze liveband die elk publiek plat wist te spelen met hun opwindende soul en strakke rhythm & blues. Nadat de band het voorprogramma verzorgde van de eerste Amerikaanse stadiontoernee van de Rolling Stones (1969) werd de groep ook geliefd onder blanke rockfans. In 1976 stapte Tina uit de groep, mede vanwege de jarenlange mishandelingen van Ike. Het stel scheidde in 1978 formeel. Beiden gingen solo verder. Tina groeide uit tot één van de absolute supersterren van de jaren tachtig, maar Ike wist met zijn solocarrière de glorie van weleer nooit meer te benaderen.
The Clash was één van de eerste en meest belangrijke Britse punkbands. In de jaren zeventig waren zij ‘The Beatles’ van die tijd, zoals The Sex Pistols ‘The Rolling Stones’ waren. Ze wisten hun geluid te verrijken met de door hen geliefde rootsmuziek – reggae, rockabilly, soul, blues – zonder ooit ver weg te raken van hun punkwortels en politieke betrokkenheid. Hun mijlpaal, het dubbelalbum London Calling uit 1979, geldt als één van de beste werkstukken uit het rocktijdperk van na The Beatles. Mick Jones, Paul Simonon en Joe Strummer startten alle drie nieuwe projecten na The Clash (Big Audio Dynamite, Havana 3 AM, Strummers soloalbums). Plannen voor een reünie, bij hun inwijding in de Rock & Roll Hall of Fame, werden in de kiem gesmoord door het overlijden van Joe Strummer in december 2002.
Na twee weinig succesvolle psychedelische folkalbums onder de naam Tyrannosaurus Rex, besluit frontman Marc Bolan in 1970 het roer radicaal om te gooien: niet alleen de naam wordt ingekort, maar de songs zijn voortaan ook direct en ruig. Opwindende refreinen en stevige rockriffs kernmerken T. Rex’ nieuwe repertoire. Daarmee staat de groep te boek als één van de uitvinders van glamrock. Tussen 1970 en 1973 behoort T. Rex vooral in hun eigen Engeland tot de absolute topgroepen en is krullenbol Marc Bolan een gewild sekssymbool. Daarna neemt de belangstelling snel af, maar de opkomst van punk in 1976 heeft een positief effect op Bolan, die wordt gezien als één van de grondleggers van het genre. Helaas kon hij niet lang genieten van zijn hernieuwde sterrenstatus. Hij overlijdt in 1977 na een auto-ongeluk.
(bron: wikipedia)Marc Bolan (Hackney (Londen), 30 september 1947 – Barnes (Londen), 16 september 1977) was een Brits popmusicus, singer-songwriter en gitarist en oprichter van de glamrockgroep T. Rex. Zijn echte naam was Mark Feld.
Mark Feld groeide op in een joodse familie. Zijn vader was vrachtwagenchauffeur. Mark speelde al gitaar vanaf zijn negende. Hij maakte deel uit van het trio ‘Susie and the Hula-Hoops’. De zangeres was de twaalfjarige Helen Shapiro. Toen hij op zijn vijftiende van school was gegaan, probeerde... meer
Soulzanger Percy Sledge is vooral bekend van het lied When A Man Loves A Woman waarmee hij twee keer (in 1966 en 1987) een grote hit scoorde. Andere bekende nummers van Sledge waren Time To Know Her en My Special Prayer. Sledge was, samen met Otis Redding en Wilson Pickett, één van de belangrijkste stemmen van de ‘Southern soul’. Sledge’s hoogtijdagen lagen tussen 1966 en 1975. Daarna nam hij weinig albums op. Na een lange periode zonder albums bracht Sledge in 1994 een comebackalbum (Blue Night) uit . Ook verscheen er in 2010 nog een bluesalbum. Sledge overleed op 14 april 2015 in zijn woning in Baton Rouge, Louisiana aan leverkanker.
In zijn korte leven wist de Texaanse gitarist Stevie Ray Vaughan grote indruk te maken. Geïnspireerd door zijn broer Jimmy Vaughan pakte Stevie al op jonge leeftijd de gitaar op. Hij maakte zijn school niet af en speelde in een groot aantal bandjes. Eén van die bandjes ontwikkelde zich tot Double Trouble, zijn latere vaste begeleidingsband. SRV, zoals hij liefkozend door zijn fans werd genoemd, wist invloeden uit blues en rock samen te smeden tot een origineel geluid. Daarmee werd hij in de jaren tachtig de belangrijkste gitarist van zijn generatie. Helaas kon Vaughan niet lang genieten van de roem. Hij overleed op 27 augustus 1990 tijdens een helikoptercrash.
(bron: wikipedia)Westminster
Bad Company is een Britse hardrockband die in 1973 werd gevormd en bij de oprichting bestond uit Paul Rodgers (zang) en Simon Kirke (drums) van Free, Mick Ralphs (gitaar) van Mott the Hoople en Boz Burrell (basgitaar, overleden 2006) van King Crimson. De band kende vooral grote successen in de jaren '70 met onder meer de hits Can't Get Enough en Feel Like Makin' Love. De band kende een groot aantal personeelswisselingen. Ze hadden hetzelfde management als Led Zeppelin.... meer
Met zijn ruw fluwelen, laconieke stemgeluid, rudimentaire gitaarspel en stemmige songs was J.J. Cale in de jaren zeventig de belangrijkste architect van een geluid wat later benoemd zou worden als de Tulsa sound, naar zijn thuishaven in Oklahoma. Zijn laid back mix van country, blues en rock ‘n’ roll was van grote invloed op Eric Clapton, die meer dan eens hits behaalde met Cale's songs. Velen, van de Britse rockers Gomez tot de Amerikaanse jamband Widespread Panic, zijn schatplichtig aan Cale maar weten zelden het niveau te halen van de solo-albums van deze bescheiden legende. Helaas verschijnen deze nog maar sporadisch en lijkt hij vandaag de dag al van een prepensioen te genieten.
Er bestaan maar weinig muzikanten in de moderne popmuziek die werkelijk ‘geniaal’ kunnen worden genoemd, maar in het geval van Ray Charles is deze typering terecht. Zijn oorspronkelijke manier van zingen, met invloeden uit zowel gospel als popmuziek, heeft nadien talloze grote zangers geïnspireerd. In zijn lange, productieve carrière als platenartiest, die begon in 1949, was Charles misschien wel de beste vertolker van popmuziek van na de oorlog. Als begaafd pianist, songwriter en vocalist werd hij een meester in iedere stijl die hij aanpakte, zoals rhythm-and-blues, country, blues en soul. De man die onuitwisbare rhythm-and-bluesklassiekers schreef als I Got A Woman en What’d I Say overleed in 2004 als een meervoudig legende. Datzelfde jaar zorgde een opvallende acteerprestatie van Jamie Foxx, in de biografische film Ray, voor een waardig cineastisch eerbetoon.
Met zijn bleke huid, donkere zonnebril en onwerkelijke stem was Roy Orbison een van de onwaarschijnlijke helden van de rock-'n-roll. De Texaanse zanger brak met het simpele stramien dat die rock-'n-rollnummers kenmerkte. Het tekent het vakmanschap van Orbison dat die nummers, ondanks hun complexe structuur, prettig in het gehoor lagen. Orbison boekte aan het eind van de jaren zestig zijn grootste successen, maar na een aantal persoonlijke tragedies trok hij zich terug uit het publieke leven. De zanger werd eind jaren tachtig herontdekt, mede doordat hij in de supergroep The Traveling Wilburys speelde. De zanger stelde de hernieuwde aandacht op prijs, maar lang kon hij er niet van genieten. ‘The Big O’ overleed in 1988 op 52-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartstilstand.
