(bron: wikipedia)Donovan Philips Leitch (Glasgow, 10 mei 1946), beter bekend onder de naam Donovan, is een Schotse singer-songwriter die populair werd in de jaren zestig. In die tijd werd hij met zijn aan folk verwante popliedjes beschouwd als "het Britse antwoord...
meer
Als één van de weinige Britse beatbands hadden The Zombies een voorkeur voor jazzy liedjes in een mineurtoonsoort. Na het winnen van een talentenjacht werd de groep getekend door Decca en scoorde met de klassieke debuutsingle She’s Not There meteen een wereldhit, een huzarenstukje dat zich echter moeilijk liet herhalen. Toen de daaropvolgende singles stuk voor stuk flopten gooide de groep gedesillusioneerd het bijltje erbij neer, maar niet na nog het prachtige album Odessey & Oracle (1968) te hebben afgeleverd. Toen de daarvan getrokken single Time Of The Season alsnog een wereldhit werd, was de band echter al uit elkaar gevallen. Zanger Colin Blunstone begon een redelijk succesvolle solocarrière; pianist Rod Argent richtte de rockband Argent op.
(bron: wikipedia)De Bee Gees was een popgroep rond de tweelingbroers Robin Gibb (1949-2012, zang) en Maurice Gibb (1949-2003, basgitaar, keyboard en zang) en hun oudere broer Barry Gibb (1946, gitaar en zang).
De naam van de groep was aanvankelijk niet bedoeld als afkorting van "Brothers Gibb". Oorspronkelijk speelden de broers samen als 'the Rattlesnakes', later werd dat 'Wee Johnny Hayes & the Bluecats' en onder die naam werden ze geïntroduceerd bij radio-dj Bill Gates. Dat gebeurde door Bill Goode, nadat hij... meer
(bron: wikipedia)Procol Harum is een Britse band die in 1967 werd gevormd. De band is vooral bekend van hun nummer 1-hits A Whiter Shade of Pale en Homburg. De band wordt gezien als een van de wegbereiders van het genre progressieve rock. De samenstelling van de band is in de loop der tijd veelvuldig gewijzigd. De enige constante leden zijn zanger/pianist Gary Brooker en tekstschrijver Keith Reid.
De wortels van Procol Harum lagen in een live band genaamd 'The Paramounts', die... meer
Joe Cocker was niet alleen de schepper van ‘de meest huiveringwekkende schreeuw uit de popmuziek’ - in zijn bewerking van de Beatles' ’With A Little Help From My Friends - maar ook een uitstekend vertolker van rock met een soulvol randje. Na zijn doorbraak op het Woodstock Festival (1969) proefde Cocker een paar jaar van het succes. Na enkele jaren uit beeld te zijn verdwenen, dook de zanger in de jaren tachtig weer op met de verrassend soft klinkende rockhits als Up Where We Belong en You Are So Beautiful.
(bron: wikipedia)Londen
Status Quo, ook wel bekend als The Quo of gewoon Quo, is een Britse rockband waarvan de muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie- en boogiewoogiestijl. De klassieke bezetting, ook wel Frantic Four genoemd, bestond enerzijds uit oprichters Alan Lancaster en Francis Rossi en anderzijds uit Rick Parfitt en John Coghlan. Status Quo heeft meer dan 60 hits in het Verenigd Koninkrijk behaald, meer dan welke andere rockband ook. 22 singles bereikten de top tien in het Verenigd Koninkrijk.... meer
Hoewel The Yardbirds niet hetzelfde succes boekten als enkele van hun muzikale generatiegenoten (The Stones, The Animals, The Who), had de groep wel een aantal muzikanten aan boord die later op eigen kracht veel bekender werden. Zo speelden Eric Clapton, Jeff Beck en Jimmy Page (Led Zeppelin) allemaal ooit in The Yardbirds. De groep werd in 1962 opgericht in een Londense buitenwijk. De groep scoort in 1965/66 ook een aantal hits in Nederland, maar geen van de nummers weet de tand des tijds te weerstaan. In 1968 valt de groep uit elkaar en ging zanger Keith Relf verder met de folkrockgroep Renaissance. Vanaf 2003 zet ritmegitarist Chris Dreja een nieuwe incarnatie van The Yardbirds, zonder Relf want die overleed al in 1976.
Aan het einde van de jaren zestig onderscheidde het Californische kwartet onder leiding van John Fogerty zich van hun collega’s door hun directe aanpak. Geen psychedelische strapatsen, maar aardse muziek die hoorbaar is geworteld in rock ’n roll en rhythm & blues. In de korte tijd dat de band bestond leverde het bijna alleen maar klassieke albums af met als hoogtepunt Cosmo’s Factory (1970). In 1972 viel de groep uit elkaar en richtten diverse leden zich op solocarrières. Eens in de zoveel tijd wordt de muziek van Creedence ontdekt door een jongere generatie, onder meer in 1998 naar aanleiding van de speelfilm The Big Lebowski met een hoofdrol voor Creedence-fan Jeffrey ‘The Dude’ Lebowski.
Het verhaal van Fleetwood Mac is er een van eindeloze wijzigingen in stijl en bezetting. In de jaren zestig waren ze, onder leiding van Peter Green en Mick Fleetwood, een van de meest originele Britse bluesbands. Later groeiden ze uit tot leveranciers van een gepolijst, meesterlijk LA popgeluid, waarmee ze in de jaren zeventig de Amerikaanse ether veroverden. Hun meest succesvolle album, Rumours uit 1977 – dat werd gemaakt door de bekendste bezetting van de groep: Fleetwood, John McVie, Christine McVie, Lindsey Buckingham en Stevie Nicks – is een van de bestverkochte albums aller tijden. Hoewel ze er nooit echt in slaagden dat succes te evenaren, bleef de band tijdens de drie decennia die volgden op onregelmatige basis toeren en platen opnemen, in verschillende samenstellingen.
Hoewel de band vaak wordt vergeten door de geschiedschrijvers, was The Lovin’ Spoonful tussen 1965 en 1967 verantwoordelijk voor een reeks puike popsingles waarmee het slechts The Beatles en The Beach Boys voor zich hoefde te dulden. Het grote talent van de groep was John Sebastian, zoon van een muziekhandelaar, die over een uitstekend gevoel voor tekst en melodie beschikte. Gecombineerd met zijn interesse in folk, blues en jugband music leverde dat een geheel eigen stijl op, die door de band zellf ‘good time music’ werd genoemd. Als de charismatische gitarist en podiumdier Zak Yanovksi verzeild raakt in een drugszaak, raakt de groep snel uit de gratie van het publiek. Hij stapt op in 1967, een jaar later gevolgd door Sebastian, wat de doodsteek betekent voor de band. De solocarrière van John Sebastian is aanvankelijk succesvol – mede door een solo-optreden op het Woodstockfestival - maar binnen enkele jaren lijkt hij zijn inspiratie te verliezen en trekt zich terug uit de showbusiness.
Robbie van Leeuwen is één van de meest ambitieuze en gedisciplineerde muzikanten uit de Haagse beatscene van de jaren zestig. Na in 1967 uit The Motions te zijn gestapt, stort hij zich met volle overgave op zijn nieuwe project Shocking Blue. De band gaat moeizaam van start, maar met de komst van de sexy zangeres Mariska Veres vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Als de Amerikaanse producer Jerry Ross zich ontfermt over hun Nederlandse toptiensingle Venus gaat in 1970 ook Amerika overstag. Het is de eerste Nederlandse single die de Amerikaanse top tien weet te bereiken, en haalt uiteindelijk zelfs de eerste plaats. Er breken enkele uiterst succesvolle jaren aan. Maar in 1973 is van Leeuwen opgebrand en stapt uit de band; een jaar later stopt ook de rest er mee. Venus wordt daarna nog tweemaal een wereldhit, in versies van Stars On 45 en Bananarama. Diverse reünies volgen zonder dat het succes van weleer herhaald wordt. Begin jaren negentig komt de groep opnieuw in de belangstelling als de grungeband Nirvana voor zijn eerste single de obscure Shocking Blue-compositie Love Buzz covert.
Zoals veel Britse rockacts uit het midden van de jaren zestig, begon The Kinks als rhythm & blues groep om vervolgens een fundament te leggen voor hardrock. Als volgende stap maakte de groep albums als complete rockopera’s vol pretentieloze working class vertellingen, waarin zowel invloeden van The Beatles als Britse music hall muziek doorklonken. De bijtende sociale commentaren van Ray Davies en het primaire gitaarspel van zijn broer Dave vormden daarbij een bijzondere en invloedrijke combinatie. Het regelmatig onderbroken (vooral in Amerika uiterst succesvolle) voortbestaan van The Kinks is altijd afhankelijk gebleven van de explosieve relatie tussen de gebroeders Davies.