(bron: wikipedia)Aaron Thibeaux Walker, beter bekend als T-Bone Walker (Linden (Texas), 28 mei 1910 – Los Angeles (Californië), 16 maart 1975), was een Amerikaans bluesgitarist en tevens een van de meest invloedrijke muzikanten van het begin van de 20e eeuw.Walker...
meer
Howlin’ Wolf (echte naam: Chester Burnett) geldt als één van de meest belangwekkende bluesartiesten ooit. De, ook in letterlijke zin, grote zanger/gitarist was een belangrijke inspiratiebron voor onder meer The Rolling Stones, Led Zeppelin, The Doors en Eric Clapton, die allen in zijn catalogus grasduinden. Burnett werd in 1910 geboren in Mississippi en trok, net als veel andere Afro-Amerikanen, noordwaarts voor werk. In Chicago werkte hij samen met songschrijver Willie Dixon en nam hij op voor het legendarische Chess Records. Mede door zijn stabiele persoonlijkheid was ‘Wolf’ één van de weinige bluesmuzikanten die niet berooid eindigde. Burnett overleed in 1976.
Velen zullen het ermee eens zijn dat er zonder Chuck Berry geen rock-'n-roll was geweest. Berry’s debuutsingle Maybellene (1955) was een energieke tophit. Aan het einde van de jaren vijftig volgden al snel meer hits. Berry stopte met veel succes boogie en blues in de rockmuziek. Zijn stijl beïnvloedde toekomstige grote namen als The Beatles en The Rolling Stones (om er slechts een paar te noemen). Met zijn karakteristieke ‘duck walk’ bewees hij tot de meest originele entertainers van de rock te behoren.
(bron: wikipedia)Chester Burton (Chet) Atkins (Luttrell (Tennessee), 20 juni 1924 – Nashville (Tennessee), 30 juni 2001) was een invloedrijk gitarist en producent.
Atkins produceerde platen voor onder anderen Perry Como, Elvis Presley, Eddy Arnold, Don Gibson, Jim Reeves, Jerry Reed, Skeeter Davis, Connie Smith en Waylon Jennings.
Atkins creëerde samen met Owen Bradley de Nashville-sound. In 1973 werd hij opgenomen in de Country Music Hall of Fame, in 1995 in de Georgia Music Hall of Fame en postuum in 2009 in... meer
Vijfkoppige soulgroep uit de stal van Motown. Eind jaren zestig legde The Temptations de lat hoog voor hun concurrenten: perfecte samenzang aangevuld met een vloeiende choreografie en strakke pakken. Tijdens de vroege periode (1964-1968) van de band waren The Temptations een klassieke Motown-groep. Het excentrieke en egoïstische gedrag van leadzanger David Ruffin leidde tot diens ontslag. Met vervanger Dennis Edwards schoof de groep meer op in de richting van funk. De nieuwe sound leverde baanbrekende hits als Ball Of Confusion (1970) en Papa Was A Rolling Stone (1972). Toch wist de groep matig in te spelen op de veranderende (disco-)smaak van het grote publiek en ook een reünie bood in 1982 weinig soelaas. Ondanks hun tanende populariteit beïnvloedden The Temptations veel artiesten na hen, met name (neo)soul- en r&b-groepen.
(bron: wikipedia)Dick Dale, artiestennaam van Richard Anthony Monsour, ook bekend als The King of the Surf Guitar, (Quincy (Massachusetts), 4 mei 1937) is een Amerikaanse gitarist die een van de pioniers op het gebied van surfrock is en een van de invloedrijkste gitaristen uit de vroege jaren 60. Dale experimenteerde met galmeffecten en maakte gebruik van custom gebouwde Fender-versterkers, inclusief de allereerste 100 Watt-versterker.
Dick Dale, de zoon van een Libanese vader en Poolse moeder, leerde al snel muziek te spelen... meer
