Vooral in zijn eigen Engeland is Paul Weller (1958) een volksheld, vaak liefkozend geduid met zijn bijnaam ‘The Modfather’. Weller groeit op in Londen waar hij in 1976 de populaire new wavegroep The Jam oprichtte. Nadat die groep uit elkaar valt speelt hij nog even in The Style Council, waarin hij zijn voorliefde voor soul en jazz uitleeft. Als solo-artiest boekt Weller succes met de albums Wild Wood en Stanley Road. Wanneer de bandleden van Oasis hem uitroepen tot een grote inspiratiebron, weet Weller een nieuw, jong publiek aan te boren.
(bron: wikipedia)Ash is een band uit Downpatrick (County Down, Noord-Ierland), die in de beginjaren met name getypeerd werd als britpop, maar is ook wel genoemd als indie, punk, grunge en rock. In 1992 begonnen Tim Wheeler (zang, gitaar) en Mark Hamilton (bas) samen te spelen. Zij kenden elkaar van de middelbare school. Op zoek naar een drummer vroegen ze in 1994 de twee jaar oudere Rick McMurray en richtten Ash op.
Al snel na de oprichting van de band kreeg Ash... meer
Plots waren ze daar: vier straatschoffies uit Manchester met een weergaloze debuutplaat die de tijdsgeest wist te vangen. Het titelloze debuut van The Stone Roses kwam uit in 1989, een tijd dat indierockers en ravers elkaar, onder invloed van xtc, ook muzikaal vonden. The Stone Roses leunden sterk op de Britse sixtiespop, maar ook invloeden uit rave (met name in hun prijsnummer Fool’s Gold) doken op. Helaas slaagde het kwartet er nooit om hun debuut te evenaren en in 1996 viel de groep uit elkaar. Zanger Ian Brown ging solo verder, gitarist John Squire richtte The Seahorses op terwijl bassist Mani naar Primal Scream verkaste. Hoezeer de status van de groep met de jaren was gegroeid bleek wel uit de aandacht voor hun reünieconcerten in Manchester (zomer 2012) waar zo’n 150.000 dolenthousiaste Britten op afkwamen.
The Cranberries blijven voor altijd verbonden aan het lied Zombie, dat in 1994 een enorme hit was over de hele wereld. De groep werd in 1989 opgericht in de Ierse stad Limerick. Sterke troef is zangeres Dolores O’Riordan die met haar indringende stem kleur geeft aan het ietwat doorsnee rockgeluid van de rest van de band. Midden jaren negentig verkocht de groep miljoenen cd’s, maar na aanhoudende geruchten over een split, laste de band in 2004 toch een pauze in. Medio 2012 komt de groep terug met het album Roses waarmee ze de muzikale lijn van de late jaren negentig weer oppikken.
(bron: wikipedia)Belly is een alternatieve Amerikaanse rockband uit Boston, opgericht in 1991 door Tanya Donelly. Hun platenlabels waren Sire Records, Reprise Records en 4AD.
Belly stond in 1995 op het voorprogramma van de Europese tournee van REM. In 1996 stopte de band. Donelly is daarna solo verdergegaan. In februari 2016, twintig jaar nadat de band stopte, kondigde de band een reünietour aan voor de zomer van 2016, vooralsnog alleen in Amerika en Groot-Brittannië. De tour begon op 15 juli 2016... meer
Al vierden Oasis en Blur uiteindelijk de grootste successen, zonder het voorwerk van Suede was er misschien nooit een britpopstroming ontstaan. Met de latere zangeres van Elastica (Justine Frischmann) en stergitarist Bernard Butler nog in de gelederen, stookte Suede aan het begin van de jaren negentig het vuurtje op. Singles als Animal Nitrat, Metal Mickey en het titelloze debuutalbum volgden in 1993. De Engelse pers kreeg, enkele jaren na de grunge-explosie van Nirvana, weer oog voor bands van eigen bodem en een heuse hype rond britpop was een feit. Suede liet zich inspireren door de cynische popliedjes van The Smiths, terwijl bij frontman Brett Anderson de androgyne uitstraling van David Bowie zijn invloed niet had gemist. Terwijl de Britpop van Oasis, Blur en Pulp een opgeruimd karakter had, ontwikkelde Suede zich in tegenovergestelde richting. Het donkere Dog Man Star (1994) flopte in commercieel opzicht maar was een artistieke triomf, zeker als men bedenkt dat gitarist Butler de groep tijdens de opnames verliet. Het geluid ontwikkelde zich op Coming Up (1996) en Head Music (1999) steeds verder in elektronische richting, waardoor de fans van het eerste uur (zeker in Nederland) dreigden af te haken. Met A New Morning (2002) leverde Suede voor het eerst sinds jaren weer eens een optimistisch popalbum af, waarop de groepsleden bewezen dat ze na alle problemen in hun roerige bestaan - zo overleefde Anderson een serieuze drugsverslaving - alleen maar sterker uit de strijd zijn gekomen. (MS)
(bron: wikipedia)Happy Mondays was een Britse band die in de late jaren tachtig en vroege jaren negentig populair was met een mix van house en rock. Daarbij werden ze gezien als onderdeel van de Madchester-stroming. Het gezicht van de groep was Shaun Ryder. Verder bestond Happy Mondays uit Gary Whelan, Mark Day, Paul Ryder, Paul Davis en Rowetta Satchell. De band stond bekend om een exorbitante levensstijl en grote hoeveelheden drugsgebruik.
Happy Mondays werd in 1980 opgericht met als leidende figuren... meer
Joy Division was zo ongeveer de definitie van de term "postpunk". Ze combineerden het ruwe en de beeldenstormmentaliteit van de punk met een gevoel voor artisticiteit. Dat uitte zich in poëtische teksten, existentialisme en een donkere, stemmige mix van gitaren en toetsen. Daarmee waren ze een belangrijke invloed op gothic en industrial. Na de tragische zelfmoord van zanger Ian Curtis in 1980 ging de rest van de band verder als het meer op pop en elektronica georiënteerde New Order. Op 17 mei 2007, een dag voor de 27ste sterfdag van Curtis, werd op het Cannes Film Festival voor het eerst Control vertoond, een film over het leven en de dood van Ian Curtis. Geregisseerd door Anton Corbijn, de beroemde Nederlandse videoclipregisseur, die de band eind jaren zeventig had gefotografeerd.
Britser dan Britse Britpopband die wellicht daarom in het buitenland nooit dezelfde status verwierf als in hun thuisland. Toch deed de groep het midjaren negentig ook in Nederland goed met de albums Different Class en This Is Hardcore. Spil van de band was de stijlvolle zanger Jarvis Cocker die met zijn geestige teksten een treffend beeld van zij landgenoten wist neer te zetten. De groep viel 2002 uit elkaar. Cocker ging alleen verder, maar het waren de solo-albums van gitarist Richard Hawley die mochten rekenen op de betere kritieken.
