(bron: wikipedia)808 State is een elektronicagroep uit Radcliffe, Groot-Brittannië en ontleent zijn naam aan de legendarische drumcomputer Roland TR-808. De muziek van 808 State varieert van house, techno, ambient tot acid house. De groep is met name bekend om de househit...
meer
Leftfield is een Britse danceact die bestaat uit Neil Barnes en Paul Daley. De groep was in de jaren negentig populair en is met name bekend om singles Not Forgotten, Open Up en het album Leftism. Ook werd hun muziek veel gebruikt in films. De muziek is onder andere te horen in de films Trainspotting, The Beach en Lara Croft: Tomb Raider.
Schotse rockband die na een lange aanloopperiode in 1991 de juiste band op de juiste plaats bleek. Met hun album Screamadelica pionierde de groep met een geluid dat halverwege rock en dance lag. Mede door hun gedrogeerde levensstijl brak de groep nooit door in de Verenigde Staten en waren zowel hun shows als albums wisselvallig. Met de komst van bassist Gary ‘Mani’ Mournfield (ex-Stone Roses) ging de groep er op vooruit. Direct na zijn komt leverde Primal Scream met Vanishing Point (1997) een tweede topalbum af.
(bron: wikipedia)St Germain is het pseudoniem van Ludovic Navarre (Saint-Germain-en-Laye, 10 april 1969), een Frans muzikant. Zijn muziek is een samensmelting van acid jazz, nu jazz en deep house, en kan in bredere zin ook wel tot de loungemuziek gerekend worden.
Navarre begon met het uitbrengen van muziek in 1991. Hij was een van de eerste Franse artiesten die via FNAC, gerund door Laurent Garnier en Eric Morand, een platencontract kreeg. Daar bracht hij onder verschillende namen techno en deephouse uit.... meer
(bron: wikipedia)Moloko (Russisch voor "melk") was een dance-popgroep uit Sheffield, Engeland, bestaande uit Róisín Murphy (1973) en Mark Brydon (1960), die aanvankelijk ook een relatie hadden. Hun muziek kenmerkt zich door een mix van verschillende muziekstijlen, waaronder disco, triphop, funk en dance.
Mark Brydon werd actief in de dancescene in de jaren tachtig en zat achter diverse projecten. In 1994 ontmoette hij op een feestje Róisín Murphy. De openingszin Do you like my tight sweater was het begin van hun relatie.... meer
Het Oostenrijkse triphopduo Kruder & Dorfmeister is, naast dj werkzaamheden, vooral bekend door de inmiddels ontelbare remixen die het maakte voor artiesten als Roni Size, Willaim Orbit, Lamb en Depeche Mode. Dat leverde het duo een ijzersterke reputatie op, zonder dat ze één volwaardige, eigen release op haar naam heeft staan. Wel bracht Peter Kruder in 2001 een soloplaat uit onder de naam Peace Orchestra en werd er werk uitgebracht van geesteskind Tosca. Op Drum Rhythm 2002 presenteerden zij voor het eerst een andere protegé Stereotyp, producer op het huislabel G-Stone, die o.a. werkte met Tikiman, een Caraïbische reggaezanger.
De opmars van The Prodigy is niet los te zien van die van de Britse rave scene, die sinds de jaren tachtig massa’s jongeren de dansvloer op dreef. Onder de muzikale leiding van Liam Howlett wist The Prodigy de vette beats van techno te combineren met onverwachte samples, die uit dub, sixties beat en zelfs kindermuziek kwamen. In tegenstelling tot de meeste dance acts had The Prodigy een opwindende live act, met punk Keith Flint en mc Maxim Reality als blikvangers. In 1996 kwam het album The Fat Of The Land uit, met opwindende hitsingles als Firestarter en het controversiële Smack My Bitch Up. Dat jaar behoorde The Prodigy tot de grootste bands ter wereld, met een miljoenenverkoop aan albums. Met het inzakken van de populariteit van de breakbeat ging het ook neerwaarts met de carrière van The Prodigy, dat in het nieuwe millennium geen grote hits meer wist te scoren.
In 2000 dook Coldplay plotseling op, schijnbaar uit het niets, met hun succesvolle debuutalbum Parachutes en de wereldwijde hitsingle Yellow. Doorgaans werd de band op één hoop geveegd met andere britpopbands, maar Coldplay koos, net als Travis, voor meer bedachtzame melodieuze pop. Daarin week de groep af van de masculiene stadionrock van bands als Oasis. Misschien was Coldplay daarom wel een van de weinige Engelse bands die erg succesvol waren in Amerika. Coldplay bewees dat simpele, rechtdoorzee poprock nog steeds aan kan slaan in deze ‘post-alles’ 21e eeuw.
Het Franse duo Air is een buitenbeentje binnen de internationale elektronica. De Parijse studenten Jean-Benoit Dunckel en Nicolas Godin vinden elkaar halverwege de jaren negentig door een gedeelde voorliefde voor de vroege synthesizermuziek van Jean Michel Jarre en Tangerine Dream, artiesten die op dat moment in de vergetelheid dreigen te raken. Ook de elegante melodieën waarmee de twee op de proppen komen, en die geïnspireerd lijken door popcomponisten als Serge Gainsbourg, Brian Wilson en Burt Bacharach, zijn een noviteit in het genre. Na enkele goed ontvangen 12 inches te hebben uitgebracht, debuteert Air in 1998 ijzersterk met het klassieke album Moon Safari. Het wereldwijde succes lijkt een molensteen om de nek van het tweetal te worden, als het publiek de koerswijzing op de volgende platen weigert te accepteren. Talkie Walkie (2004) en Pocket Symphony (2007) laten een voorzichtige terugkeer naar het succesgeluid horen.
De kern van Faithless bestaat uit de producers Rollo en Sister Bliss. Samen met de charismatische rapper Maxi Jazz en zangeres Jamie Catto slaagt Faithless er in het midden van de jaren negentig als één van de eersten in om house aantrekkelijk te maken voor een rock- en poppubliek en groeit zodoende uit tot een mega-act. Zangeres Dido, zusje van Rollo en als achtergrondzangeres te horen op vrijwel alle platen van Faithless, wordt als soloartieste eveneens succesvol. Na bekendheid te hebben vergaard met echte dancehits als Salvia Mea, Insomnia en God Is A DJ, verrast Faithless de fans met het introverte Outrospective (2001). (MS)
Het Franse neodisco-duo Daft Punk werd in de jaren negentig wereldberoemd, nadat ze waren ontdekt door The Chemical Brothers. Met een aanpak die louter gericht was om mensen te laten bewegen, gebruikte ze alles van pure club beats tot samples van The Beach Boys en Roxy Music bij het maken van hun aanstekelijke dance. Het nuchtere duo kreeg een aanzienlijke fanbasis, mede door het gebruik van grappige futuristische beelden bij hun mix van techno funk en old school beats.
Underworld werd in de jaren tachtig opgericht als Freur en speelde toen synthipop. In de jaren negentig groeide de groep onder haar nieuwe naam uit tot één van de belangrijkste vernieuwers binnen de electronica. Hoewel de basiselementen in het geluid van Underworld goed te herkennen zijn (trance, dub, ambient en een vleugje punk) is Underworlds sound altijd meer dan de som der delen. Underworlds troefkaart is de zang van Karl Hyde. Met zijn halfgesproken halfgeschreeuwde zanglijnen klinkt hij als een maffe gospelzanger op een houseparty.
Moby werd geboren als Richard Melville Hall. Aangezien Herman Melville, de schrijver van de roman Moby Dick (over de witte walvis) ergens heel ver weg familie van Richard is, kreeg hij al op jonge leeftijd de bijnaam Moby. Hoewel Moby bekend is geworden vanwege zijn danceproducties, heeft hij ook een verleden in de punkwereld, wat hij duidelijk maakte met zijn gitaarplaat Animal Rights (1996). Moby, overigens fanatiek veganist en christen, begon in de jaren tachtig als dj te werken in New Yorkse clubs en ging zelf dance produceren. Zijn eerste grote hit was Go, een dancebewerking van een thema uit de tv-serie Twin Peaks. Het nummer was te vinden op zijn debuutalbum Moby (1992). Hierna bracht hij nog verschillende albums uit, maar het echte succes kwam met Play (1999), waarop Moby oude opnames van blues- en gospelnummers combineerde met downtempo trancebeats en ambient. Het album werd een gigantische hit, niet in de laatste plaats doordat hij de nummers wereldwijd aan reclamemakers verkocht, waardoor zijn muziek werkelijk overal te horen was. In 2002 volgde 18, grotendeels gebaseerd op dezelfde formule als Play. Op Hotel (2005) laat Moby de succesvolle combinatie van soul- en gospelsamples met downtempo beats los en is hij zelf zingend en gitaar spelend te horen.
