Pop als zelfstandig genre binnen de popmuziek is eigenlijk een kunstmatige categorie. Het omvat alles wat buiten de andere popsoorten valt, maar bezit daarmee toch min of meer eigen kenmerken. In pop ligt de nadruk op het liedje. Compositie, melodie en productie zijn belangrijker dan stijl en inhoud. Pop ligt goed in het gehoor en spreekt idealiter een massapubliek aan. Onder haar beoefenaars treffen we dan ook veel hitmakers aan, uiteenlopend van The Beatles tot Michael Jackson, en van Simon & Garfunkel tot de Spice Girls.
De klassieke dansmuziek van de Arabische wereld. In Nederland vaak aangeduid als buikdansmuziek, een vertaling van het Engelse bellydance wat weer een verbastering is van het Arabische raks beledi (volksdans). In Egypte, het gidsland van deze muziek, gebruikt men de term raks sharki, wat ‘oriëntaalse dans’ betekent. De oorsprong van het genre is vaag. Al in de negentiende eeuw maken westerse bezoekers aan Egypte, Libanon en Turkije melding van de dans. Tegenwoordig is de algemene historische opvatting dat de dans werd geïntroduceerd door zigeuners die oorspronkelijk uit India kwamen. In Egypte mochten lange tijd alleen de Gawazee, een groep Roma-zigeuners, de dans opvoeren. Met de emigratie van grote groepen Grieken, Libanezen en Armeniërs naar de Verenigde Staten in de twintigste eeuw, raakte de dans en bijbehorende muziek ook geïntegreerd in de westerse wereld. De patronen van oriëntaalse dansmuziek zijn geïnspireerd op de ritmes van zigeunermuziek. Een andere kenmerk is, met name in de Turkse variant, het gebruik van vingercimbalen. Nog altijd beïnvloedt oriëntaalse dans de muziek in het Midden-Oosten en ver daarbuiten. Shakira, een Colombiaanse met Libanese wortels, maakte het dansen weer populair met haar video’s en optredens. Tegenwoordig is de oriëntaalse dans één van de meest populaire dansen in Europese dansscholen.
Een kleurrijk palet van vaak virtuoze muziekstijlen, die gespeeld worden door zigeuners overal ter wereld. Van de Gipsy Kings tot de Taraf de Haidouks, het begrip zigeunermuziek laat zich net zo lastig begrenzen als het Roma-volk zelf. Rond duizend na Christus begonnen zij vanuit Zuid-Oost India aan een vaak eindeloze tocht. Over de reden van deze diaspora wordt slechts gespeculeerd. Zeker is dat zij zich in alle windrichtingen verspreidden. Bekend zijn de zigeuners in Oost-Europa en Zuid-Spanje, maar ook in de VS, Latijns-Amerika en het Midden-Oosten zijn grote Roma-gemeenschappen te vinden. Vaak vermengden de Roma hun muziek met wat er in de regio waar zij verbleven populair was. Hierdoor ontstonden er verschillende takken aan dezelfde muzikale boom. Het bekendst zijn waarschijnlijk de opzwepende ritmes uit de Balkan en Oost-Europa, de zigeunerjazz uit Noord-Frankrijk en de flamenco uit Spanje. Omdat deze laatste zijn eigen categorie heeft, delen we deze niet in bij dit genre.
