(bron: wikipedia)LondenStatus Quo, ook wel bekend als The Quo of gewoon Quo, is een Britse rockband waarvan de muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie- en boogiewoogiestijl. De klassieke bezetting, ook wel Frantic Four genoemd, bestond enerzijds uit oprichters Alan...
meer
Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
Engelse bluesrockband die ondanks hun jonge leeftijd (bij de start is het jongste bandlid nog maar 15 jaar) de zegen ontvangt van bluesveteranen als Alexis Korner en John Mayall. De doorbraak komt met het album Fire & Water (1970) en de nummer-1 hit (en rockklassieker) All Right Now. De groep valt uit elkaar, niet in de laatste plaats vanwege de heroïneverslaving van stergitarist Paul Kossoff. Zanger Paul Rodgers richt daarna Bad Company en duikt vanaf 2000 ook op als vervanger van Freddie Mercury in Queen.
Moody Blues is een van de langst bestaande rockbands. De groep werd opgericht in het midden van de jaren zestig als tak van de Britse rhythm-and-bluesboom en haalde niet veel later succes met de psychedelische en symfonische pop van Nights In White Satin. Gedurende de jaren zeventig perfectioneerden ze hun melodische en door klassieke muziek beïnvloede stijl, waarmee ze een brug creëerden tussen progressieve rock en pop. Dit geluid werd het handelsmerk van Moody Blues dat zij tot op de dag van vandaag uitdragen.
(bron: wikipedia)Uriah Heep is een Britse rockband met als oorspronkelijke leden Ken Hensley (keyboard en gitaar), David Byron (zang), Paul Newton (bas), Mick Box (gitaar) en Alex Napier (drums).
Uriah Heep bestaat sinds 1969. De samenstelling veranderde later meerdere keren. Kenmerkend zijn de meerstemmige backing vocals en invloeden van progressieve rock, hardrock, heavy metal, jazz, en soms zelfs country.
In december 1969 stuurde Gerry Bron, producer en eigenaar van het kersverse Bronze Records, een groep genaamd Spice zijn studio in. Deze... meer
Glamrockband die in de jaren zeventig bijzonder populair was, met name in Engeland. De vier bandleden hadden een lange geschiedenis in weinig succesvolle beatbands. Na een kortstondige bestaan als skinheadband (Ambrose Slade) werd begin jaren zeventig de succesvolle koers ingezet met harde riffs en opbeurende makkelijk mee te zingen refreinen. Sterke troef was de loeiende stem van frontman Noddy Holder, die naar eigen zeggen de meest luide stem van zijn generatie had. Slade scoorde een grote reeks hits, in Engeland slechts geëvenaard door The Beatles. In Nederland is de groep vooral bekend van de tijdloze kersthit Merry Christmas Evrybody. De groep was van grote invloed op bekende artiesten als Kiss en Oasis.
Groep rondom de broers Gregg en Duane Allman die begin jaren zeventig het rockpubliek verbazen met hun soepele combinatie van blues, country en rock. Gitarist Duane is dan al een gewaardeerd sessiemuzikant voor diverse soulartiesten. Helaas kan Duane niet lang genieten van zijn succes: hij verongelijkt in 1971 op 24-jarige leeftijd met zijn motor. Een jaar later komt bassist Berry Oakley onder precies dezelfde omstandigheden om het leven. In de late jaren zeventig gaat het bergafwaarts met de groep en Gregg kiest voor een, naar later blijkt, weinig succesvolle solocarrière. Vanaf het einde van de jaren tachtig toert de groep weer regelmatig door de Verenigde Staten. De belangstelling voor de groep, die het Zuiden van de VS een uniek rockgeluid gaf, is onverminderd groot.
Thin Lizzy was in de jaren zeventig de eerste succesvolle Ierse hardrockband. Met een eigentijdse combinatie van Ierse wortels, tienerrebellie en working-class frustraties werkte de groep gedurende dit decennium aan een wilde reputatie, zowel op als naast het podium. De stoere – Bruce Springsteen meets Jimi Hendrix - stem van de Afro-Ierse zanger/bassist Phil Lynott was hiervoor het perfecte medium, ondersteund door hoekige powerchords en dubbelloops gitaarharmonieën. De groep brak na een trage start door in 1976 met The Boys Are Back In Town en het titelnummer van Jailbreak. Een zekere commerciële en artistieke neergang in de jaren tachtig eindigde met een afscheidstournee in 1983 en de drugsgerelateerde dood van Lynott in 1986.
Lynyrd Skynyrd was één van de groepen die hardrock injecteerde met invloeden uit blues, soul en gospel: ‘southern rock’, een geluid dat rechtstreeks uit het zuiden van de VS kwam. De groep vernoemde zich naar Leonard Skinner, de gymleraar op hun middelbare school. Het rootsy geluid van de band en het lijzige accent van zanger Ronnie van Zant sprak veel Amerikanen aan. De groep scoorde grote hits met nummers als Sweet Home Alabama en Freebird. De opmars van de groep werd in 1977 wreed onderbroken door een vliegtuigongeluk waarbij drie bandleden omkwamen. Vanaf 1987 speelt een incarnatie van de groep, met Ronnie’s broer Johnny van Zant als zanger, verder onder de oude naam. Live staat de groep nog altijd haar mannetje, maar de cd’s kunnen niet tippen aan de albums die de groep in de jaren zeventig uitbracht.
Carlos Santana is een van de zeldzame gitaristen met een direct herkenbaar geluid. Zijn band Santana boekte internationale successen met een soulvolle mix van blues, rock en latin. Zijn psychedelische platen uit de jaren zestig, fusionalbums uit de jaren zeventig en popcrossovers rond 2000 zorgden ervoor dat Carlos Santana uitgroeide tot een gerespecteerde en invloedrijke artiest. Hoewel Santana hits scoorde van de late jaren zestig tot de vroege jaren tachtig, bleef hij daarna uit het zicht van het grote publiek totdat hij in 1999 een grote hit scoorde met zijn comebackalbum Supernatural. Op dit album werkte Santana samen met een nieuwe generatie popsterren die hem introduceerden bij een heel nieuw publiek.
(bron: wikipedia)Blue Öyster Cult is een Amerikaanse hardrockband die eind jaren zestig gevormd werd en nog steeds actief is. De band is waarschijnlijk het bekendst van twee nummers: (Don't Fear) The Reaper van het album Agents of Fortune uit 1976 en Burnin’ for You van het album Fire of Unknown Origin uit 1981. The Reaper werd gebruikt in onder andere de televisieverfilming van het boek The Stand van Stephen King. Twee andere bekende liedjes zijn Godzilla van Spectres (1977) en Astronomy... meer
(bron: wikipedia)Rainbow is een Brits-Amerikaanse rockgroep die in 1975 ontstond uit een samenwerkingsverband tussen Ritchie Blackmore en de Amerikaanse groep Elf. Vanaf 1968 was Blackmore gitarist van Deep Purple geweest. Door het licht ontvlambare karakter van Blackmore verliet hij uiteindelijk die band en maakte met Elf het album Ritchie Blackmore's Rainbow. Kort na het uitbrengen van dit album bleven alleen zanger Ronnie James Dio en Ritchie Blackmore over van de oorspronkelijke line-up. De andere leden werden vervangen. Onder meer sterdrummer Cozy... meer
Het Canadese Rush ontwikkelde een explosief powertriogeluid, geïnspireerd door Britse heavy rockgroepen als Led Zeppelin en Cream. De peilers waren het even energieke als complexe drumspel van Neil Pearth, het heroïsche gitaarwerk van Alex Lifeson en het hoge, naar Robert Plant lonkende zangwerk van bassist/zanger Geddy Lee. In de loop van de jaren zeventig verrijkten zij hun aanpak met invloeden uit de progressieve rock, waarbij Lee met zijn voeten synthesizers begon aan te sturen. In de jaren tachtig en negentig wist Rush relevant te blijven met kortere nummers en een moderner geluid, zonder daarmee zijn immense fanbasis te verliezen.
Lou Reed behoort tot de weinige grote literaire woordkunstenaars die de popgeschiedenis rijk is. Na het verlaten van zijn eigen band Velvet Underground in 1970 drukte hij een stempel op dit decennium met indrukwekkende soloalbums als Berlin en het door David Bowie geproduceerde Transformer. Zijn toenemende oeuvre was vervolgens van wisselende kwaliteit en beleefde pas in de loop van de jaren tachtig nieuwe hoogtepunten met albums als The Blue Mask en New York. Gedurende zijn carrière ging hij regelmatig bijzondere samenwerkingen aan met onder andere zijn oude bandmaat John Cale en de excentrieke theatermaker Robert Wilson. Daarnaast bleef hij immer een ondoorgrondelijke grotestadspoëet en onbetwist een van de meest invloedrijke songwriters van de twintigste eeuw. Reed was getrouwd met de Amerikaanse kunstenares Laurie Anderson. Hij overleed op 71-jarige leeftijd op 27 oktober 2013 aan een leveraandoening.
De theatrale rock band Kiss, opgericht in de jaren zeventig op het hoogtepunt van de glitterrock, bracht met zware riffs en een eindeloze voorraad make-up een bezetting van stripfiguren tot leven. Ieder bandlid had een alter ego (Gene Simmons, duivel; Paul Stanley, knappe jongen; Ace Frehley, astronaut; Peter Criss, kat). Kiss zette een standaard voor het ultieme spektakel, waarin monstrueuze heavy rock vol pakkende hooklines werd gecombineerd met uitzinnige kostuums en decors. Criss verliet de groep, en een paar jaar later stapte ook Frehley op. Simmons en Stanley gingen dapper door met verschillende bezettingen, en vanaf het album Lick It Up (1983) nam de groep zelfs afscheid van de make-up. In 1996 hergroepeerde het originele kwartet zich en haalde de oude maskers en uitdossingen uit de mottenballen voor een enorm succesvolle tournee. De twee belangrijkste mannen van de band - Simmons en Stanley - bleven met steeds wisselende bezettingen op tournee gaan tot in het nieuwe millennium, vooral voor de lucratieve festivaloptredens.
De twee hoofdrolspelers van Focus waren zanger/pianist/fluitist Thijs van Leer en gitarist Jan Akkerman. Niet gehinderd door bescheidenheid speelt de groep een flamboyante mix van rock en klassiek, die de groep in het topsegment van de internationale progrock plaatst. Met Sylvia scoort de groep in 1973 een flinke hit in Engeland, waarna een remake van Hocus Pocus zelfs de Amerikaanse top tien haalt. Botsende ego’s zorgen er voor dat groep uit elkaar valt en de afzonderlijke leden verder werken aan succesvolle solocarrières. In 1985 begraven Akkerman en Van Leer de strijdbijl om nog één album op te nemen, dat helaas slecht wordt ontvangen.
De oorspronkelijke leden van Toto waren sessiemuzikanten uit Los Angeles. Zij hadden reeds met iedereen samengespeeld – van George Benson tot Boz Scaggs – en wilden nu iets voor zichzelf creëren. Vanuit het niets scoorden ze een hit met Hold The Line, een klassieke single in het adult rock genre, afkomstig van hun debuutalbum uit 1978. Hun grootste successen zouden begin jaren tachtig volgen, met de singles Rosanna en Africa, beiden van Toto IV. De band doorstond verschillende bezettingswisselingen door de jaren heen – en in 1992 overleed geheel onverwachts één van de oprichters, drummer Jeff Porcaro – maar Toto ging door. Het weerhield de individuele leden er niet van lucratieve solocarrières op te zetten.
(bron: wikipedia)Heart is een Amerikaanse rockband, gevormd medio jaren 70 in Seattle, rond de zussen Wilson, met Nancy Wilson op gitaar en zang, en Ann als leadvocalist.
De basis voor de groep werd gelegd in het clubcircuit van Seattle en Vancouver. Heart is in tegenstelling tot wat veel gedacht wordt geen Canadese band. Omdat Mike Fisher (broer van Roger en roadmanager in de jaren zeventig) de dienstplicht wilde ontduiken, verkaste de band in haar geheel naar het nabijgelegen Vancouver in Canada... meer
In een tijd dat ‘progressive rock’ steeds ontoegankelijker werd voor het poppubliek wist Electric Light Orchestra juist wel een groot publiek te bereiken. Voortbordurend op het symfonische werk van The Beatles groeide ELO uit tot één van de populairste groepen van de jaren zeventig. De groep werd in 1970 opgericht in het Engelse Birmingham door Roy Wood (ex-frontman van The Move) en Jeff Lynne. De excentrieke Wood verliet de groep als in ’72 waarmee de band vooral het geesteskind van Lynne werd. De albums van ELO verkochten, dankzij intelligente hitsingles als Mr. Blue Sky, Turn To Stone en Can’t Get It Out Of My Head, uitstekend. In de jaren tachtig nam de populariteit af en in 1986 besloten de drie overgebleven leden er een punt achter te zetten. In 2001 kwam de groep wel weer bij elkaar voor het reünie-album Zoom.
(bron: wikipedia)Cheap Trick is een Amerikaanse rockband uit Rockford (Illinois), die eind jaren 1970 kortstondig een vrij grote bekendheid genoot. De huidige bezetting van de band is Rick Nielsen (gitaar, zang, belangrijkste songwriter), Robin Zander (leadzanger, rythmgitaar), Tom Petersson (bassist, zanger) en Daxx Nielsen (drummer, zoon van Rick). Laatstgenoemde verving in 2010 Bun E. Carlos (geboren Brad Carlson).
De band brak door bij het grote publiek met het livealbum At Budokan. Hoewel het grote succes van de band van korte... meer
James Osterberg startte zijn muzikale carrière als drummer in verschillende bands in Detroit. The Iguanas waren de bekendste en zij bezorgden hem de bijnaam Iggy Pop. Pop vormde The Stooges, geïnspireerd door de smerige sound van de Chicago blues, de mores van garagebands en een optreden van The Doors. The Stooges werd een zeer invloedrijke protopunkband, die de primaire oerkracht van rock combineerde met explosieve, vaak gewelddadige optredens. Na het opdoeken van de band in 1974 vertrok Pop naar Berlijn waar hij met hulp van bewonderaar David Bowie een succesvolle solocarrière startte. Als blijvend icoon, en één van de hoeders van old-skool punkrock, brengt Iggy Pop nog regelmatig platen uit. Daarnaast acteerde hij in films als Dead Man van Jim Jarmusch en Cry Baby van John Waters.
‘If this band moved next door to you, your lawn would die’ heeft frontman Lemmy Kilmister ooit over zijn band Motörhead gezegd. En inderdaad, sinds de oprichting in 1974 is Motörhead al dertig jaar één van de hardst spelende en meest compromisloze bands op aarde. Daarmee is de Britse groep altijd een voorbeeld voor veel jongere metalgroepen gebleven. Hoogtepunten zijn de albums Overkill (1979), Ace Of Spades (1980) en Iron Fist (1982).
(bron: wikipedia)Solingen
Accept is een Duitse heavymetalband afkomstig uit Solingen, Noordrijn-Westfalen. De band werd geformeerd in 1968 als Band-X door Udo Dirkschneider, Michael Wagener, Dieter Rubach en Birke Hoe.
In 1976 had de band een min of meer vaste bezetting.
De groep werd in 1968 opgericht als Band-X. Producer Michael Wagener maakte op dat moment ook nog deel uit van de band. Pas in 1976, toen de band de naam Accept aannam, had de band een min of meer vaste bezetting,... meer
Ronnie James Dio (1942-2010) was klein van postuur maar groot van stem. In 1982 richt de ex-zanger van achtereenvolgens Elf, Rainbow en Black Sabbath zijn eigen groep waarmee hij zijn liefde voor klassieke hardrock uitleefde. Dat Dio wel meer in zijn mars had, bewees hij wel als zanger van de evergreen Love Is All. Hoewel het lied werd toegeschreven aan de componist (Deep Purple-bassist Roger Glover) was het Dio's onmiskenbare stem, die het nummer naar de toppen van de hitlijsten voerde.
Alice Cooper (geboren als Vincent Furnier, 4 februari 1948) werd in de jaren zeventig beroemd met een mix van hardrock en horrortheater. Met zijn uitzinnige imago en podiumact vond deze bizarre entertainer zo ongeveer in zijn eentje het genre van de ‘shock rock’ uit. Het leverde hem veel beroemde opvolgers (
Marilyn Manson,
Rob Zombie) op. Aan het einde van de jaren zeventig was Cooper een beroemdheid en was hij te zien in een aantal speelfilms. Tot in de 21ste eeuw bleef hij acteren en zingen, wat zijn status als muzikale icoon alleen maar verstevigde.
Zweedse rockgroep die midden jaren tachtig eventjes de Europese tegenhanger van Bon Jovi was. Vooral bekend van de rock-evergreen The Final Countdown, in 1985 een nummer-1 hit in bijna elk land op de wereld. Bewees met latere albums een gedegen groep met een lange adem te zijn, maar al te grote successen blijven uit. Zanger Joey Tempest en gitarist John Norum brengen elk nog wel een aantal solo-albums uit.
Na een lange aanloopfase brak de Engelse groep Judas Priest dan eind jaren zeventig toch door met hun spijkerharde hardrock. Begin jaren tachtig was de groep een graag gezien gast op Europese podia en stond de groep met Breaking The Law zelf in de top-40. Opvallend boegbeeld was de hoog krijsende zanger Rob Halford, bij elk concert gehuld in leren motorpak. Halford was bovendien één van de eerste hardrockers die openlijk toegaf homo te zijn.
Deep Purple, een van de langstlopende en meest productieve hardrockbands, dook voor het eerst op in het psychedelische tijdperk van eind jaren zestig. De band viel op omdat ze veel harder speelden dan al hun voorgangers. De klassieke bezetting uit de jaren zeventig (met de virtuoze gitarist
Ritchie Blackmore, de klagende tenor van
Ian Gillan en de klassiek getrainde toetsenist
Jon Lord) was een blauwdruk voor veel hardrock- en metalbands die in hun voetsporen volgden. De latere jaren kenmerkten zich door de vele bezettingswisselingen. De zangers
David Coverdale en
Joe Lynn Turner en de gitaristen
Tommy Bolin en
Steve Morse maakten ooit deel uit van de groep. Vanaf de jaren tachtig vonden er spaarzame reünies plaats met de belangrijkste bandleden uit het illustere verleden.
Halverwege de jaren tachtig kon het idee van blanke joodse middle-class rappers nog lachsalvo’s of openlijke minachting uitlokken. Maar met hun albums en singles bewezen The Beastie Boys allesbehalve een grap te zijn. Nadat hiphop en rock samensmolten tot dé muzieksmaak van rebellerende Amerikaanse jongeren, werd het in toenemende mate duidelijk dat The Beastie Boys zich profileerden als muzikale vernieuwers. Met de release van Paul’s Boutique in 1989 begon de overgang van hitsige, feestzoekende lolbroekerij naar een soulvolle en geoliede muziekmachine. De bierblikken en gouden kettingen verdwenen van het toneel. In plaats daarvan profileerden de bandleden zich met boeddhisme en sociale betrokkenheid. Deze nieuwe mate van volwassenheid en de positieve uitstraling leidden alleen maar tot meer succes, in de vorm van een voortdurende stroom hitalbums. Niet gek voor drie wijsneuzen uit New York City.
The Scorpions zijn één van de belangrijkste muzikale exportproducten van Duitsland. Vanaf het midden van de jaren zeventig speelde de band melodieuze hardrock en was daarmee van invloed op zowel ‘hair metal’-bands als Mötley Crüe als agressievere artiesten zoals Metallica en Megadeth. De power ballad Wind Of Change, over de Koude Oorlog, werd in 1989 een internationale hit. Er werden wereldwijd een paar miljoen exemplaren van de single verkocht.
Geen andere groep is een beter symbool voor de overdaad en de gekte van de 'glam metal' van de jaren tachtig dan Mötley Crüe. Het kwartet verkocht miljoenen exemplaren van hun albums, die vol stonden met even wilde als pakkende hardrocksongs. Hun biografie leest als een ontspoord jongensboek vol excessen met seks en drugs. Bandleden overleefden met moeite overdoses en ontplofte huwelijken. Begin jaren negentig was het uit met de pret en liet het platenkopende rockpubliek de groep vallen als een baksteen. Drummer Tommy Lee dook daarna vooral op in de roddelpers, als echtgenoot van actrice Pamela Anderson.
Soundgarden was samen met Nirvana en Pearl Jam één van de groepen uit Seattle die in 1991 doorbrak met het stevige rockgeluid dat al snel de naam 'grunge' kreeg. Van alle grungegroepen leunde Soundgarden het meest op het klassieke hardrockgeluid van Black Sabbath (de logge gitaarriffs) en Led Zeppelin (de stem van frontman Chris Cornell). Van het album Superunknown (1994) verkocht de groep een geschatte negen miljoen exemplaren. De toegankelijke single Black Hole Sun werd, met dank aan de surrealistische videoclip, zelfs een top-40 hit. In 1996 viel de groep uit elkaar. Drummer Matt Cameron vertrok naar Pearl Jam en Cornell richtte met leden van Rage Against The Machine de groep Audioslave op. In 2010 kwam de bekendste bezetting van de groep weer bij elkaar voor een reünie en comebackalbum King Animal.
Met briljante nummers (en dito videoclips) als Buddy Holly, Island In The Sun en Pork & Beans weet powerpopband Weezer een groot publiek aan te spreken. De nerds onder leiding van geniale gek Rivers Cuomo danken hun status vooral aan hun eerste twee albums: The Blue Album (eigenlijk titelloos) uit 1994 en Pinkerton uit 1996. Latere albums wisselen enorm in kwaliteit, maar staan steevast garant voor een paar heerlijk zonnige nummers die doen denken aan een kruising tussen de Beach Boys en de Pixies.
Als één van de weinige bands van haar generatie weet Live het grote gebaar terug te brengen in de popmuziek. Door deze kwaliteit wordt Live vaak vergeleken met U2, al heeft de band muzikaal meer weg van REM en de Beatles. Het vermogen grote massa's te bespelen maakt de groep tot de ideale festivalband. Zanger en songschrijver Ed Kowalczyk schrijft meeslepende rocksongs met als belangrijkste doel het publiek te inspireren. Deze bijna messiaanse aspiraties maken hem een makkelijk doelwit voor de critici. Feit is dat een goed concert van Live een bijna spirituele ervaring is. Het publiek draagt Live ondanks de kritiek op handen, waardoor een plek op Pinkpop 2002 meer dan terecht is. Daarnaast staat de band geprogrammeerd op zowel de edities 2002 als 2003 van Lowlands. (MS)