De Californische popgroep The Beach Boys werd aan het begin van de jaren zestig opgericht door de broers Brian, Carl en Dennis Wilson, hun neef Mike Love en schoolvriend Al Jardine. Al snel kreeg de muzikale formule vorm: een mix van rock-'n-roll en de complexe samenzang van groepen als The Four Freshmen en de Hi-Lo's, verpakt in liedjes waarin de geneugten van Californië (zon, strand en surfen) werden bezongen. In Brian Wilson had de groep een geniale songschrijver. Met de debuutsingle Surfin' (1961) scoorden de Beach Boys een lokale hit aan de westkust. Met Surfin' Safari (1962) en Surfin' USA (1963) volgde een landelijke en later ook de internationale doorbraak. Ook tijdens de zogenaamde Britse popinvasie bleef de groep onder leiding van Brian, die met optreden was gestopt om zich fulltime met het opnameproces bezig te kunnen houden, de strijd aan gaan met de groepen van overzee. Die competitiedrang met vooral The Beatles resulteerde in het symfonische album Pet Sounds (1966), dat nog steeds wordt beschouwd als één van de beste popplaten aller tijden. Tijdens het werken aan de opvolger Smile werd de druk op de labiele Brian, die zwaar experimenteerde met drugs, zo groot dat hij instortte. Hij werd nooit meer de oude. Hoewel hij op onregelmatige basis mee bleef werken aan de platen van de groep ging het met de carrière van de Beach Boys daarna bergafwaarts. Dennis Wilson kampte met een zware alcoholverslaving en verdronk in 1983. Carl Wilson overleed in 1998 aan kanker. De groep bleef in verschillende bezettingen al die jaren optreden in het Golden Oldies circuit. Brian kampte decennialang met zware psychische problemen. Hij verraste aan het eind van de eeuw zijn fans met het prima soloalbum Imagination (1998) en door op wereldtournee te gaan met de groep The Wondermints. Tijdens deze tournee vertolkte hij de beste liedjes van Pet Sounds en Smile.