Het is niet veel bands gegeven door te breken met hun allereerste single. Het lukte Van Dik Hout, rockband uit Den Helder met Nederlandstalige teksten, in 1994 wel. Met het liedje Stil In Mij, afkomstig van het titelloze debuutalbum, vestigde de band zich in één klap aan de top van de Nederpop. Nog steeds scoort het nummer hoog als er weer een verkiezing van ‘beste Nederlandse single ooit’ wordt gehouden. Ook latere albums haalden stuk voor stuk respectabele noteringen, maar een vergelijkbare hit werd niet meer gescoord. Rond de millenniumwisseling werkte de band nauw samen met cabaretduo Acda & De Munnik als De Poema’s. Ondanks dat dit samenwerkingsverband twee grote hits scoorde (Mijn Houten Hart, Zij Maakt Het Verschil) gingen de wegen na de verzamelaar Best Of De Poema’s (2003) uit elkaar. Eind 2013 vierde Van Dik Hout met een tournee het twintigjarig bestaan.
meer
(bron: wikipedia)De Kast is een Nederlandse popgroep, afkomstig uit Friesland. De groep brengt zowel teksten in het Nederlands als in het Fries.
De Kast vindt zijn oorsprong in februari 1985, als de Engelstalige band Wish To Escape wordt opgericht door Peter van der Ploeg, zijn neef Syb van der Ploeg, Kees Bode en Dick Visser. Nadat in 1987 Sytse Broersma zich bij de band heeft gevoegd, wordt in 1989 de cd Straight from your heart uitgebracht. Hoewel het maken van muziek... meer
(bron: wikipedia)Doe Maar was een Nederlandse popgroep, die invloeden uit onder andere ska, punk en reggae combineerde tot een eigen nederpop-geluid. De band bestond oorspronkelijk van 1978 tot 1984. Doe Maar had in die jaren vooral succes bij overwegend jeugdige fans, vooral jonge tienermeisjes. Vanaf een eerste reünie in 2000 (met nieuw album) kwam Doe Maar zo nu en dan bijeen voor concertreeksen.
Na het matig ontvangen debuut Doe Maar (uit 1979, nog zonder Henny Vrienten) haalden alle vier reguliere studioalbums... meer
Samen met zijn schoolvriend Lennaert Nijgh was Boudewijn de Groot verantwoordelijk voor de beste Nederlandstalige luisterliedjes van de jaren zestig. Nijgh schreef de teksten, De Groot componeerde de muziek en zong. In het nummer Welterusten Mijnheer De President toonden Nijgh en De Groot zich het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse protestgeneratie onder aanvoering van Bob Dylan. Excelleren deden ze vooral in poëtische, fraai gearrangeerde liedjes als Verdronken Vlinder en Testament. Na de succesvolle beginperiode raakten de twee gebrouilleerd. In de decennia erna stond de carrière van De Groot in het teken van twijfel, richtingloosheid en onrust. Pas aan het einde van de jaren negentig herpakte hij zichzelf met nieuw materiaal en succesvolle tournees. Zijn populariteit bleek onveranderd groot. Zijn lied Avond veroverde in 2005 de eerste plaats in de Top 100 Aller Tijden.
(bron: wikipedia)Hans Vermeulen (Voorburg, 18 september 1947 – Ko Samui, 9 november 2017) was een Nederlandse zanger, componist, producer, gitarist en toetsenist.
Vermeulen begon in 1961 met de band Sandy Coast, waarmee hij bekende hits als I see your face again, True love that's a wonder, Just a friend, Capital Punishment en Summertrain scoorde. In de jaren '70 ging de band uit elkaar en richtte Vermeulen Rainbow Train op, waarin onder meer zijn toenmalige echtgenote Dianne Marchal zong. Over haar schreef'... meer
Ontstaan uit de resten van de Amsterdamse groep Stampei, wist De Dijk tijdens de eerste Nederlandstalige golf begin jaren tachtig zijn eerste bekendheid te vergaren. Bloedend Hart was de eerste single waarop de rock-‘n-soul van de band tot volle wasdom kwam. De Amerikaans aandoende muziek kreeg een extra dimensie door de grootsteedse, romantische teksten van voorman Huub van der Lubbe. Tot de topgroepen hoorde De Dijk, dat zich vernoemde naar de beruchte Amsterdamse straat de Zeedijk, toen nog niet. Dat kwam pas jaren later, toen de groep zich door eindeloos op te treden een loyale aanhang had verworven, wat zich vertaalde in steeds betere verkoopcijfers voor de albums en de eerste echte top 40-hit in 1987 (Mag Het Licht Uit).
Samen met The Scene behoorde De Dijk tot de voorlopers van de tweede Nederlandstalige golf in de jaren negentig. Maar ook veel van de grote namen uit die tijd (Volumia!, De Kast) wist De Dijk uiteindelijk te overleven. Door regelmatig een ‘sabbatical’ in te lassen wist de band te voorkomen dat hij in een sleur terecht kwam. In 2006 vierde de band zijn 25-jarig jubileum met de gevleugelde woorden: We Beginnen Pas.
Eén van de meest succesvolle popgroepen van de jaren tachtig. Hun grote hits België, Eenvoud, Vriendschap, Alles Geprobeerd en Alles Kan Een Mens Gelukkig Maken staan in het collectieve geheugen van de Nederlanders gebeiteld. De groep wordt in 1979 opgericht in Utrecht door multi-instrumentalist Henk Temming, die al snel zijn vriend en tekstschrijver Henk Westbroek bij de groep haalt. Naast het scoren van twaalf top-40 hits, behoort de winst van de Zilveren Harp (1983) tot de hoogtepunten. In 1991 valt de groep uit elkaar en Westbroek richt zich op zijn werk als radiopresentator, politicus (voor Leefbaar Utrecht) en een solocarrière. Temming is succesvol als producer. In 2001 is er een reünieconcert onder het motto ‘Al tien jaar gelukkig uit elkaar’. De samenwerking krijgt een vervolg in de albums Gekkenwerk (2008) en Liefdewerk (2011).
Met De Schreeuw Van De Leeuw is tv-presentator Paul de Leeuw vanaf 1990 één van de meest controversiële figuren van Nederland. Zijn scherpe humor, waarmee hij graag heilige huisjes omtrapt, verdeelt het Nederlandse tv-publiek. De Leeuw blijkt al snel meer dan een schreeuwlelijk. Hij speelt sterke rollen in musicals en films. Zijn gevoelige kant komt naar boven in zijn luisterliedjes. Vanaf 1991 brengt De Leeuw elk jaar een cd uit. Meestal kiest hij voor het luisterlied, maar soms ook voor een vrolijke meezinger. Met Ik Wil Niet Dat Je Liegt, Vlieg Met Me Mee en 'K Heb Je Lief scoorde hij grote hits. De Leeuw zingt ook graag duetten, o.a. met Ruth Jacott, André Hazes en Jan Smit.
Door het inzenden van een liedje voor een studentenwedstrijd nam het leven van de doodgewone Tilburgse student Guus Meeuwis een heel andere wending. Het Is Een Nacht (Levensecht) werd in 1995 een enorme Nederlandse hit. In plaats van als eendagsvlieg in de boeken te verdwijnen scoorde Meeuwis met zijn band Vagant aan de hand van zijn producer ‘Deurzakker’ Willem van Schijndel nog enkele hits, die hem echter gevaarlijk dicht in het carnavalsgenre deden terechtkomen. Met de André Hazes compositie Geef Mij Je Angst maakte hij de overstap naar het luisterlied, waarin hij uitgroeide tot een absolute topper. De concerten in het Eindhovense PSV-stadion waren uiterst succesvol, een nieuw bewijs van de hoge status van de zanger die als geen ander het Nederlandse ideaalbeeld ‘zo gewoon gebleven’ belichaamt.
(bron: wikipedia)I.O.S. (afkorting van Is Ook Schitterend, ook wel geschreven als IOS) is een nederpopband, die in 1996 in Groningen werd opgericht als IsOokSchitterend!.
De band werd opgericht in 1996 door studenten van de Groninger studentenvereniging RKSV Albertus Magnus. In 1997 tekende de groep een platencontract bij klein lokaal platenlabel, dat door muziekproducer Michiel Hoogenboezem was benaderd. De band scoorde een landelijke hit met het nummer Voltooid verleden tijd (V.V.T.), waarmee ze het AHC songfestival wonnen. Met het nummer brak IsOokSchitterend!... meer
De Nijmeegse troubadour Frank Boeijen scoort eind jaren tachtig, op het hoogtepunt van de eerste Nederlandstalige golf, met zijn Frank Boeijen Groep een reeks puike hits, die zich onderscheidden door een poëtische inslag en een hoog maatschappelijk bewustzijn. Vooral Zwart Wit (over de gewelddadige dood van Kerwin Duinmeijer) en Kronenburg Burg (over prostitutie) snijden voor popmuziek ongebruikelijke onderwerpen aan, en behoren tot de absolute klassiekers van de Nederpop. Na het uiteengaan van zijn band ontwikkelt Boeijen zich langzaam verder als soloartiest, en wordt een graag geziene gast in de Nederlandse theaters. Zijn profiel dreigt dan wat te verbleken. Zijn invloed op de Nederpop is onomstreden, zo drukte hij onmiskenbaar een stempel op het werk van een groep als Bløf.
André Hazes zal de geschiedenis ingaan als de man die het volkse genre een nieuwe impuls gaf. Als kind van acht jaar wordt hij ontdekt door Johnny Kraaykamp, die hem laat optreden in zijn televisieshow. Het zal dan nog zeventien jaar duren voordat hij zijn eerste hit scoort met Eenzame Kerst (1976). In de jaren die volgen groeit André Hazes uit tot het gezicht van het Nederlandse levenslied, al noemt hij het zelf liever levenspop. In zijn liedjes zijn de accordeons van weleer vervangen door 'moderne' drums, bas en gitaren. Hazes gebruikt doorgaans bestaande, buitenlandse liedjes, waarbij hij zelf de Nederlandse teksten schrijft. Zijn thema's haalt hij uit zijn eigen leven. Net als de personages in zijn liedjes heeft Hazes huwelijksproblemen, die mede worden veroorzaakt door alcoholisme. Een hoogtepunt in zijn oeuvre is Dit Is Wat Ik Wil, een bluesplaat die hij maakt met o.a. Kaz Lux en Jan Akkerman. Donderdag 23 september 2004 bezwijkt André Hazes op 53-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval.
Armand brak in 1967 van de ene op de andere dag door met het nummer Ben Ik Te Min, waarin een jongen uit de arbeidersklasse zich beklaagde over zijn rijke schoonpapa. Het succes van die hit zou hij nooit meer evenaren. Desondanks bleef Armand zijn leven lang vergezeld door zijn grote bos met rood haar, een flinke pretsigaret en hippie-idealen, en groeide daarmee uit tot de archetypische ‘oudere jongere’. In 1998 speelde de zanger op Lowlands, waar het jonge publiek zijn grote hit herkende en uit volle borst mee zong.
Herman van Veen (Utrecht, 1945) is eenn van die typisch Nederlandse kunstenaars wier werk zich bevindt op het kruispunt van theater, cabaret en luisterlied. De onvermoeibare alleskunner breekt in 1965 door met zijn theaterprogramma Harlekijn. Naast schrijver van veel liedjes, waaronder de hits Opzij en Hilversum III, is hij ook acteur, schilder en ambassadeur bij Unicef. In 1976 bedenkt Van Veen de eend Alfred Jodocus Kwak, die eerst opduikt in kinderboeken, maar in 1989 ook een eigen animatieserie krijgt. Van Veen is ook erg populair in Duitsland, waar hij onderscheiden werd met diverse prestigieuze prijzen.
Herman Brood is de enige echte rockster die ons land ooit kende. Een man die buiten de wet leek te staan, alles deed wat God verboden had, en zo een rolmodel werd voor iedereen die zich in een keurslijf gestopt voelde. Herman Brood leerde het vak als pianist in bluesbands, waarvan Cuby & The Blizzards de bekendste was. Met zijn band The Wild Romance groeide hij eind jaren zeventig uit tot een heus tieneridool. Hij scoorde toen ook zijn belangrijkste hits: Saturday Night, Hot Shot, Never Be Clever en zijn lijflied Rock ’n Roll Junkie. Na een mislukt avontuur in Amerika en steeds terugkerende problemen met drugs namen zijn productiviteit en inspiratie snel af. Ook toen hij zijn muzikale relevantie al lang verloren was bleef hij veelvuldig in de media opduiken. Als schilder werd hij minstens zo populair als muzikant, al werd zijn werk door de kunstcritici nauwelijks op waarde geschat. Toen zijn gezondheid door zijn jarenlange verslaving snel achteruit ging, pleegde hij in 2001 zelfmoord door van het Amsterdamse Hilton hotel te springen. Zijn leven las als een jongensboek - en de boeken die zijn boezemvriend Bart Chabot over hem schreef hadden precies die charme – maar zijn macabere einde verraadde alsnog de werkelijke tragiek van zijn leven.
De zingende marktkoopman Gordon (Amsterdam, 1968) verkocht nog ondergoed op de Albert Cuyp toen hij in 1991 een nummer 1-hit scoorde met Kon Ik Maar Even Bij Je Zijn. Aanvankelijk zong Gordon vooral levensliedjes. Later schoof zijn werk meer in de richting van Nederlandstalige r&b, onder meer door zijn samenwerking met Re-Play. Naast zijn zangcarrière presenteerde Gordon op de radio (Noordzee FM) en vanaf 2005 ook op tv. Met name zijn show met Gerard Joling (Over de Vloer) was mateloos populair. Het duo werkte ook samen tijdens de Toppers-show (ook met René Froger), waarmee de zangers de Amsterdam ArenA meerdere malen uitverkochten. In 2010 richtte Gordon de close-harmony-zanggroep Los Angeles The Voices op, waarmee hij direct succesvol was. Een jaar later stapt hij uit de Toppers zodat hij zich fulltime kan richten op LA The Voices. Die groep verlaat hij vervolgens in 2013 omdat hij het te druk heeft met zijn (televisie)carrière.
(bron: wikipedia)Klein Orkest was een Nederlandse muzikale groep, opgericht in 1978. Klein Orkest kwam voort uit een mislukt cabaretprogramma, Groot Orkest, en trad in eerste instantie voornamelijk op bij krakersfeesten. De teksten werden geschreven door Harrie Jekkers en Koos Meinderts. Harrie Jekkers had onder het pseudoniem Harry Klorkestein (een anagram van Klein Orkest) de hit O, o, Den Haag.
Naast werk voor volwassenen, produceerde Klein Orkest ook een album met kinderliedjes, Roltrap naar de maan. Voor dit album ontving Klein Orkest... meer
Freek de Jonge (1944) is één van de bekendste cabaretiers van Nederland. De Jonge brak door als één helft van Neerlands Hoop In Bange Dagen. Die groep koppelde baanbrekende humor aan popmuziek. Hoewel het grootse deel van De Jonge’s conferences bestaan uit gesproken woord, profileert hij zich soms ook als zanger. Zo scoorde hij in 1997 een onverwachte nummer-1 hit met Leven Na De Dood (een bewerking van Bob Dylan’s Death Is Not The End). Hij neemt het nummer op met The Nits onder de naam Frits.
Met Wêr Bisto heeft het duo Twarres in 2000 de opmerkelijke primeur om als eerste een nummer-1 hit te scoren in de Friese taal. De akoestische ballade valt op door de samenzang van Mirjam Timmer en Johan van der Veen. Toch is het merendeel van de nummers van het duo in het Engels, aansluitend bij de singer/songwriter- en folktradities. Met She Couldn't Laugh scoort Twarres een tweede grote hit. In 2003 stopt het duo ermee. Timmer gaat solo verder onder de naam MIR terwijl Van der Veen zich richt op een carrière in musicals. In 2007 komt het duo weer bij elkaar maar wegens gezondheidsproblemen wordt de plaats van Van der Veen ingenomen door Auke Busman (ex-Groev).
De Eindhovenaar Peter Koelewijn scoort met zijn band The Rockets in 1960 een enorme hit met Kom Van Dat Dak Af, de eerste Nederlandstalige rock-‘n-rollsingle ooit. Als enkele jaren de beatrage losbarst, lijkt het met de carrière van Koelewijn afgelopen te zijn. Als producer blijkt hij echter minstens zo succesvol, met artiesten als Q65 en Ronnie en de Ronnies. Dan gebeurt het onverwachte: Kom Van Dat Dak Af wordt in 1971 opnieuw een hit, een huzarenstukje dat hij met hetzelfde liedje nog twee keer zal herhalen.
In de jaren zeventig pakt hij zijn rock-’n-rollcarrière weer op, waarbij de Rockets steeds verder op de achtergrond raken. Steeds als het even minder gaat als uitvoerend artiest, pakt Koelewijn zijn carrière als producer weer op. Zo weet hij de wispelturige muziekindustrie te overleven, waarbij hij net zo gemakkelijk een introvert soloalbum aflevert (Het Beste In Mij Is Niet Goed Genoeg Voor Jou, 1977), als hitplaten maakt met artiesten als Babe, Grant & Forsyth en Helmut Lotti.
Henny Vrienten werd begin jaren tachtig wereldberoemd in Nederland als zanger/bassist van Doe Maar. Met die band beleed Vrienten zijn voorliefde voor reggae en dub. Niet veel mensen wisten dat Vrienten vóór Doe Maar al lang actief was in de begeleidingsband van Boudewijn de Groot. Na het uiteenvallen van Doe Maar in 1984 hield Vrienten zich wat op de vlakte. Hij scoorde nog wel een top-10 hit in een duet met Herman Brood. Vanaf 1985 legde Henny Vrienten zich meer toe op werk als componist van filmmuziek. Hij schrijft de muziek bij de films De Gulle Minnaar, Left Luggage,The Discovery Of Heaven en Pietje Bell. In 1999 volgde hij Harry Bannink op als liedjesschrijver voor de Nederlandse versie van Sesamstraat,
René Froger groeit op in de kroeg van zijn vader, de Amsterdamse levensliedzanger Bolle Jan. In zijn tienerjaren springt René af en toe op het biljart om te zingen. Froger breekt in 1989 door met Alles Kan Een Mens Gelukkig Maken, geschreven door Henk & Henk van Het Goede Doel. Toch brengt Froger daarna vooral Engelstalige cd’s uit. Via een realitysoap op SBS kijkt Nederland in 2004 mee in het leven van René en zijn vrouw, de tv-presentatrice Natasja Froger. Vanaf 2005 is Froger met Gordon en Gerard Joling een van de Toppers. Hun meezingbare spektakelshows verkopen in een mum van tijd de Amsterdam ArenA meerdere keren uit.
The Scene was een Nederlandstalige rockband uit Amsterdam die opviel vanwege de poëtische teksten van frontman Thé Lau. De groep werd opgericht in 1979 en zong aanvankelijk vooral in het Engels. Na een lange aanloopfase brak de groep in 1991 door naar een breder publiek toen het nummer Blauw een hit werd. Een jaar later wordt de groep onderscheiden met de Popprijs. In 2002 zet Lau een punt achter The Scene en richt zich op zijn solo-activiteiten, met name als schrijver. Wanneeer begin 2013 duidelijk wordt dat Lau terminaal ziek is, komt The Scene weer bij elkaar voor een reeks afscheidsconcerten. Het wordt een zegetocht met shows op Pinkpop en in de HMH. Met het overlijden van Lau op 23 juni 2015 komt er ook een einde aan The Scene.
(bron: wikipedia)VOF de Kunst is een Nederlandse popgroep met als gezicht en zanger Nol Havens. In de jaren 80 scoorde de groep enkele hits met Nederlandstalige popsongs, later ging de groep zich vooral toeleggen op het zingen van kinderliedjes.
VOF de Kunst werd opgericht in 1983 in Tilburg. De groep begon met twaalf leden. Hun eerste single Suzanne werd direct een nummer 1-hit in de Nationale Hitparade, overigens niet in de Top 40. Het nummer werd vertaald en uitgebracht in enkele... meer
(bron: wikipedia)Hendrik Otto (Henk) Westbroek (Zuilen, 27 februari 1952) is een Nederlands zanger, liedjesschrijver, muziekproducent, radio- en televisiepresentator en politicus. Hij was tevens enkele jaren vicevoorzitter in het bestuur van Buma/Stemra.
Westbroek werd geboren in Zuilen en volgde de hbs, studeerde in 1976 af in de algemene sociologie en werkte in de jaren 70 als socioloog bij het Nederlands Instituut voor Sociaal Seksuologisch Onderzoek (NISSO). Hij werd in 1977 lid van de in dat jaar opgerichte Nederlandse filmkeuring voor jeugdigen en... meer
Trijntje Oosterhuis dook schijnbaar uit het niets op toen ze in 1996 tijdens de opening van de Amsterdam ArenA voor 50.000 bezoekers het door John Ewbank geschreven De Zee zong. De zangeres zong echter al sinds eind jaren tachtig met haar broer Tjeerd in Total Touch. Die groep brak in 1997 door met Somebody Else’s Lover, dat een uitgekiende mix van r&b, soul en pop liet horen. In 2001 viel de groep uit elkaar en ging Trijntje werken aan een soloalbum waarvoor haar broer overigens nog een groot deel van de songs componeerde. Haar titelloze debuutalbum verscheen in 2003. Een jaar later tekende de zangeres een contract bij het prestigieuze jazzlabel Blue Note. Strange Fruit, waarop Trijntje onder meer materiaal van Billie Holliday zong, werd een groot succes. Een samenwerking met Burt Bacharach kreeg een platina randje toen er van het album The Look Of Love 70.000 exemplaren werden verkocht.
Rob de Nijs breekt begin jaren zestig door met zijn band The Lords. Ze scoren in 1963 een grote hit met Ritme Van De Regen. Begin jaren zeventig werkt de zanger samen met Lennaert Nijgh, de vaste tekstschrijver van Boudewijn de Groot. De Nijs bewijst zich elk decennium opnieuw te kunnen uitvinden met een nieuw imago. Het vredeslied Alles Wat Ademt is een grote hit in 1986, maar het duurt tot 1996 voordat De Nijs zijn eerste nummer 1-hit scoort met de aanstekelijke meezinger Banger Hart.
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.
Als Daniël Lohues begin jaren negentig de Drentstalige rockband Skik opricht, heeft hij net een avontuur met de Utrechtse band The Charlies achter de rug. De heimwee die hij ervaart in de Randstad verwerkt hij in het liedje Noar Huus, zijn eerste in het Drentse streekdialect. Vanaf dat moment heeft hij de smaak te pakken en levert het ene na het andere liedje af voor zijn nieuwe Drentstalige rocktrio Skik, waarvan ook drummer Marlen Davers en bassist Maarten van der Helm deel uitmaken. De eerste Skik-plaat verschijnt op het kleine Silvox-label maar wordt al snel opgemerkt door Polydor, die het landelijk uitbrengt. Dan gaat het snel met Skik, dat in 1998 met het vrolijke harmonicaliedje Op Fietse, afkomstig van het tweede album Niks Is Zoas ’t Lek, een landelijke hit scoort. De optredens van het trio worden verlevendigd door de droogkomische aankondigingen van Lohues. De daaropvolgende jaren treedt de band veel op, waarbij alle grote festivals worden aangedaan. Maar de platen die volgen borduren te veel door op dezelfde formule, en ook de komst van vierde bandlid Marco Geerdink geeft de band niet de frisse impuls die het nodig heeft. In 2003 wordt de band ‘in de ijskast gezet’, waarna Lohues een solocarrière begint. Van Skik wordt sindsdien niets meer vernomen.
(bron: wikipedia)Bots is een Nederlandse band die in 1974 is opgericht, toen Hans Sanders aan de Sociale academie te Eindhoven studeerde. Andere leden van het eerste uur waren Bonkie Bongaerts, Sjors van de Molengraft, Peter de Vries en Floris Teunissen van Manen. De eerste albums werden geproduceerd door Peter Koelewijn. Sanders en Koelewijn speelden daarvoor samen in de popgroep 4 pk. De nummers van de band stonden steevast in het teken van (links) politiek activisme. Zelf betitelden zij hun genre als... meer
(bron: wikipedia)Martine Catharina Maria Bijl (Amsterdam, 19 maart 1948 – Maarssen, 30 mei 2019) was een Nederlandse zangeres, actrice, schrijfster, presentatrice en cabaretière.
Bijl acteerde, presenteerde, zong, schreef, vertaalde musicals en televisiecomedy's, was veelvuldig te zien als panellid in tv-programma's en trad op in theaters met haar personalityshows. Ze schreef en illustreerde verhalen voor kinderen. Ook was ze producer van een serie grammofoonplaten met verhalen van Walt Disney.
Ze werd in 1965 op haar zeventiende als zangeres ontdekt door radio-dj Ben... meer
Met het album Vroeger Of Later (1974) vestigde Robert Long zijn naam als zanger van zelfgeschreven liedjes met prikkelende teksten. Zo was Long de eerste Nederlander die de homoliefde bezong en schopte hij tegen heilige huisjes als de kerk, de paus en de Evangelische Omroep. Long (echte naam: Bob Leverman, zijn artiestennaam dankt hij aan zijn lengte, 1,92 m) was in eerste instantie zanger van de Engelstalige rockband Unit Gloria, maar zijn hart lag bij het luisterlied. Begin jaren tachtig deed Long stof opwaaien met enkele controversiële theatershows, nam een paar goed verkopende platen op. In 1988 speelde hij de hoofdrol in de musical Tsjechov, waarvoor hij ook een deel van de teksten schreef. Televisiekijkers leerde hem vooral kennen als de beleefde televisiepresentator van het taalspel Tien Voor Taal.
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Wanneer dialectrock midden jaren negentig tot volle wasdom komt, heeft Normaal - toch de oervaders van dat genre - er al twintig jaar op zitten. De groep uit de Achterhoek is gespecialiseerd in simpele en doeltreffende rock waarop het goed zuipen en ‘høken’ is. Die laatste term is een van de vele begrippen die Normaal uitvindt, en betekent zoiets als ‘feesten’. De humoristische teksten van voorman/zanger Bennie Jolink bezingen het leven op het platteland. Grote hits scoort de groep met Vrouw Haverkamp, Alie en Oerend Hard. Vanaf 2000 verzorgt de groep rond zanger/gitarist Bennie Jolink ook theatertoers waarin de groep akoestisch speelt. Ook in die discipline blijft de groep met gemak overeind.
Zangeres / actrice die opgroeide in ‘het vak’, want haar moeder én grootmoeder waren beiden ook zangeres. Op haar achttiende begon ze in het ABC-Cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Arean speelde mee in diverse musicals en televisieseries en scoorde in 1977 een grote hit met het pessimistische Vluchten Kan Niet Meer, een duet met Frans Halsema. In 1993 wint ze een Gouden Harp en een jaar later ook een Edison. In latere jaren speelt ze in de musicals Chicago (1999) en Foxtrot (2001) en de populaire tv-serie ’t Schaap Met De Vijf Pooten.
(bron: wikipedia)Cherry Wijdenbosch (Djakarta, 28 juni 1951) is een Nederlands zangeres van Indonesische en Surinaamse afkomst.
Wijdenbosch werd in 1978 benaderd door Simon Been om een beginnende band genaamd Braak, bestaande uit musici die voorheen Lenny Kuhr begeleid hadden, bij te staan met haar vocalen. Afwisselend zou Wijdenbosch songs met de band ten gehore brengen, dan weer zanger Hans Kosterman of Simon Been. Tot in het najaar van 1981 hield deze samenwerking stand, toen na een afmattende tournee om de LP... meer
Fréderique Spigt is een typisch Rotterdamse zangeres, stoer en kwetsbaar tegelijk. Als frontvrouw van I've Got The Bullets proefde ze even aan het succes maar deze powerrockband was geen lang leven beschoren, ondanks het bereiken van de finale van De Grote Prijs Van Nederland. Ook de opvolger, het meer ingetogen A Girl Called Johnny, redt het niet. Spigt is echter zo'n persoonlijkheid die steeds weer een nieuwe uitlaatklep vindt voor haar talent. Ze werkt een tijdje voor praatradio, alvorens vrij onverwacht over te stappen op Nederlandstalig repertoire. Het door Huub van der Lubbe geschreven Mij Hart Kan Dat Niet Aan, een inzending voor het Nationaal Songfestival van 1998, betekent haar doorbraak naar een groot publiek, dat haar blijft volgen ook als ze steeds vaker de intimiteit van de theaters opzoekt.
(bron: wikipedia)Marcel de Groot (Amsterdam, 27 december 1964) is een Nederlands zanger en gitarist. Hij is geboren uit het huwelijk van zanger Boudewijn de Groot en Anneke Versteeg.
De Groot werd vooral bekend door het nummer Mag ik naar je kijken uit 1995, geschreven door hemzelf en Henk Westbroek. Ook speelde hij een rol in de musical Tsjechov (1990/91) en presenteerde hij een jaar lang (seizoen 93-94) het muziekprogramma Music Scene voor RTL 5.
Vanaf 1993 trad hij met zijn eigen... meer
(bron: wikipedia)Polle Eduard (Delft, 2 december, 1948) is een Nederlands zanger, muzikant, tekstschrijver en componist.
In 1965 gaat hij als zestienjarige spelen bij de band Tee Set van Peter Tetteroo. Vanwege een ruzie binnen de Tee Set richt Eduard met Hans van Eijck in 1967 de groep After Tea op. In 1968 heeft de groep onder het pseudoniem De Martino's een grote hit met Moest dat nou, een eerste bewijs, dat Eduard goed uit de voeten kan met het populaire Nederlandse... meer