Hoewel hij vooral bekend is als televisiepresentator van het BBC-programma Later With Jools Holland, is Jools Holland van huis uit een muzikant. Hij wordt in 1958 geboren in Londen en is toetsenist en medeoprichter van de wavegroep Squeeze. Nadat hij in 1981 solo gaat, werkt hij ook al als presentator. In 1987 richt hij de Jools Holland Big Band op. Dit gezelschap evolueert in The Rhythm And Blues Orchestra. Holland speelt een breed scala aan muziekstijlen en werkte samen met bekende namen als Bono, David Gilmour, George Harrison en Sting.
meer
Als The Beatles in 1970 uit elkaar gaan, is het tot ieders verbazing 'stille Beatle' George Harrison die (aanvankelijk) het meest succes boekt als solomuzikant. Overtroefd door het talent van Lennon en McCartney lukte het hem lange tijd niet zijn songs te slijten. De breuk komt voor Harrison dan ook als een bevrijding. Niet voor niets wordt zijn eerste album na de split een driedubbelaar: zo groot was de opgespaarde voorraad goede songs. Mede door de fantastische productie van Phil Spector en het fraaie slidegitaarwerk van George wordt All Things Must Pass nog altijd beschouwd als een klassieker. Het titelnummer, What Is Love en vooral My Sweet Lord worden grote hits. Snel na deze triomf weet Harrison de aandacht op zich te vestigen door de organisatie van het Concert For Bangladesh, het eerste grootschalige benefietconcert ooit. Daarna worden de onderbrekingen tussen de albums steeds langer. Eind jaren negentig maakt hij deel uit van de supergroep Traveling Wilburys, waarvoor hij de hit Handle With Care schrijft. In 2001 overlijdt Harrison aan de gevolgen van kanker.
Vooral in zijn eigen Engeland is Paul Weller (1958) een volksheld, vaak liefkozend geduid met zijn bijnaam ‘The Modfather’. Weller groeit op in Londen waar hij in 1976 de populaire new wavegroep The Jam oprichtte. Nadat die groep uit elkaar valt speelt hij nog even in The Style Council, waarin hij zijn voorliefde voor soul en jazz uitleeft. Als solo-artiest boekt Weller succes met de albums Wild Wood en Stanley Road. Wanneer de bandleden van Oasis hem uitroepen tot een grote inspiratiebron, weet Weller een nieuw, jong publiek aan te boren.
(bron: wikipedia)Sam (Samantha) Brown (Stratford, East London 7 oktober 1964) is een Brits singer-songwriter, multi-instrumentalist, arrangeur en platenproducent. Ze is de dochter van zangeres Vicki Brown en zanger Joe Brown.
In een muziekcarrière die meer dan 30 jaar omspant, begon Sam Brown als ukelelespeler en was ze een blue-eyed soul- en jazz-zangeres. Eind jaren 1980 kwam ze meer op de voorgrond als soloartieste na het uitbrengen van zes singles, die binnenkwamen in de Britse singleschart gedurende de jaren 1980 en 1990.... meer
(bron: wikipedia)Dr. John (New Orleans, Louisiana, 20 november 1941 – 6 juni 2019), ook bekend als Dr. John Creaux of Dr. John the Night Tripper, was de artiestennaam van pianist, zanger en songwriter Malcolm John (Mac) Rebennack Jr. In zijn muziek combineerde hij blues, boogiewoogie en rock-'n-roll.
Zijn vader, die ook Malcolm John Rebennack heette, had een radio- en televisiewinkel en verkocht ook grammofoonplaten, waardoor de zoon al vroeg allerlei muziekinvloeden onderging, waaronder de blues van Big Bill Broonzy en Memphis... meer
Het verhaal van The Stereophonics (uit Wales) laat zich vergelijken met de Nederlandse rocktrots Kane. Beide bands worden in eigen land zwaar bekritiseerd maar halen fenomenale verkoopcijfers. Een ander punt van overeenkomst is dat de successen ophouden aan de landsgrenzen, al wist Stereophonics met Just Enough Education To Perform nog net een gouden plaat in Nederland te halen (goed voor 40.000 verkochte exemplaren). De groep staat voor oerdegelijke rock en soul, in dezelfde traditie als Black Crowes en The Faces. Belangrijkste troef is de schuurpapieren stem van Kelly Jones, die in niets voor Rod Stewart of Joe Cocker onder doet. De bandarrangementen zijn simpel maar staan als een huis en zetten gegarandeerd elke club op zijn kop. Daarnaast voelen The Stereophonics zich evenzeer thuis in soulvolle ballades. Met deze oerdegelijke aanpak wist deze hardwerkende band in de loop van de jaren negentig uit te groeien tot één van de meest geliefde acts van Groot-Brittannië.
David Gilmour wordt wereldberoemd als lid van Pink Floyd. Zijn zachte hese stem en lyrische gitaarspel zijn essentiele elementen in de succesvolle sound van die band, vooral als deze na het vertrek van Syd Barrett uitgroeit tot een absolute topper in het progrockgenre. Ook als producer is hij in die jaren actief met Kate Bush als voornaamste ontdekking. Als frontman Roger Waters in 1985 de groep verlaat, wordt Gilmour de leider. In 2005 verenigt Gilmour zich eenmalig met Waters voor een optreden op Live 8. Toch is het vooral zijn soloalbum On An Island, dat een jaar later verschijnt waarmee Gilmour vervolgens in de aandacht komt. Een vervolg op de reünie van Pink Floyd blijft uit, en die kans lijkt definitief verkeken als toetsenist Rick Wright in 2008 komt te overlijden.
Hoewel zijn veelgeprezen band Dire Straits toen nog niet officieel was ontbonden – dat gebeurde pas in de jaren negentig – begon Mark Knopflers solocarrière in 1983, toen hij werd gevraagd de soundtrack van de film Local Hero te schrijven. De spaarzame maar bijtende melodieën maakten indruk op regisseurs en bioscoopbezoekers en dat maakte de weg vrij voor een tweede carrière voor de rocker. Hij ging door met het schrijven van goed ontvangen filmmuziek voor verschillende films, naast vermeldenswaardige gastoptredens op albums van Chet Atkins, Bob Dylan en Tina Turner, om er maar een paar te noemen. Op zijn soloalbums ging Knopfler af en toe terug naar zijn wortels als singer/songwriter, tot groot genoegen van zijn fans. In 2006 kwam All The Roadrunning uit, een mooi duettenalbum met Emmylou Harris.
Van Morrison viel voor het eerst op als krachtige vocalist van de jaren 60-groep Them (Baby Please Don’t Go, Gloria) en daarna met de solohit Brown-Eyed Girl. Morrison volgde dat succes op met twee sleutelalbums, Astral Weeks en Moondance, waarop hij meesterlijk folk, gospel, rock en jazz combineerde. De soulvolle Ier is een van de meest complexe artiesten die de rock-'n-roll voortgebracht heeft. Op de vele uitmuntende opnames die hij in zijn lange carrière heeft gemaakt klonk hij zowel peinzend als gepassioneerd. Zijn vorm van rockmuziek, die sterk op rhythm and blues leunt, bevat ook altijd een mystiek element.
Vrijwel iedereen kent de soulvolle stem van Paul Carrack, slechts weinigen kennen zijn gezicht of zelfs zijn naam. De man die zijn stem leende aan wereldhits van o.a. Squeeze, Mike & The Mechanics en Ace houdt er een redelijk succesvolle solocarriere op na maar werkt daarnaast net zo makkelijk samen met wereldsterren als Sting, Diana Ross en Rod Stewart. In Nederland geldt Marco Borsato als zijn beroemdste fan. Hij nodigde hem uit voor zijn Wit Licht-concerten van 2008, in het Arnhemse Gelredome.
Al vier decennia houdt Eric Clapton de erfenis van de Britse blues levend in de mainstream rock. Vanaf zijn tijd bij de Yardbirds en John Mayall, gedurende zijn periode als gitaargod bij Cream en Blind Faith en uiteindelijk ook op zijn kalmere soloalbums, bewees Clapton een van de succesvolste rockmuzikanten te zijn. Vanwege zijn supersterrenstatus als gitarist dook Clapton op naast de grootste acts van de twintigste eeuw. Zo speelde hij de solo op While My Guitar Gently Weeps van The Beatles, speelde hij mee tijdens The Bands Last Waltz en nam hij een album op met B.B. King. ‘Slowhand’ overwon veel persoonlijke tegenslagen en kan inmiddels terugkijken op een lange en productieve loopbaan.