De veelzijdige artieste Josephine Baker (1906 – 1975) behoorde tot de grootste sterren van de eerste helft van de twintigste eeuw. Baker kon zingen, acteren, dansen en zag er ook nog eens goed uit. Haar moeder, een variétéartieste, zette haar al als peuter op het podium en de kleine Josephine (toen nog Freda McDonald geheten) danste al op jonge leeftijd voor geld op straat. Omdat ze in de Verenigde Staten als zwarte vrouw geen hoofdrol in een revue of musical kreeg, week ze uit naar Parijs. Daar maakte ze snel faam, mede door haar schaarse podiumkledij waarvan het ‘bananenrokje’ de bekendste was. Baker groeide in Frankrijk uit tot een internationale ster met dito levenswandel. Zo trouwde ze vier keer, woonde met tien adoptiekinderen op een kasteel en had een jachtluipaard als huisdier. Tijdens de Tweede Wereldoorlog had Baker een actieve rol in het Franse verzet, waar ze later voor werd onderscheiden. Ook zette Baker zich haar hele leven in tegen racisme.
(bron: wikipedia)Louis Charles Auguste Claude (Charles) Trenet (Narbonne, 18 mei 1913 – Créteil, 19 februari 2001) was een Franse zanger, componist en acteur, actief vanaf de jaren 30 tot aan de jaren 90 van de 20e eeuw. Trenet, die vanwege zijn komische expressie en zijn vilten hoedje de bijnaam "Le Fou Chantant" (de zingende dwaas) kreeg, is vooral bekend vanwege zijn wereldhits Douce France en La mer. In Frankrijk wordt Trenet net zo geroemd als Édith Piaf en Charles Aznavour.
Naar... meer
Marlene Dietrich (Berlijn 1901 - Parijs 1992) breekt in 1929 door als zangeres in Duitse revues. Haar bekendste hit scoort ze dan met het tijdloze Ich Bin Von Kopf Bis Fuß Auf Liebe Eingestellt. In 1930 verhuist Dietrich naar de Verenigde Staten en daar blijft ze ook als drie jaar later de nazi’s aan de macht komen in Duitsland. Als fel tegenstander van Hitler, treedt Dietrich op voor de geallieerde troepen. Haar oorlogslied Lili Marleen groeit curieus genoeg uit tot een favoriet van de geallieerde troepen én het nazi-leger. De statige en zelfverzekerde Dietrich treedt na de oorlog nog maar één keer op in haar geboorteland, maar het Duitse publiek onthaalt haar met een fluitconcert. Nadat ze in 1975 tijdens een buitenlandse tournee een been breekt, treedt ze niet meer op. De laatste vijftien jaar leidt ze een teruggetrokken leven in Parijs.
(bron: wikipedia)Lale Andersen, artiestennaam van Liese-Lotte Helene Berta Bunnenberg, (Bremerhaven, 23 maart 1905 – Wenen, 29 augustus 1972) was een Duitse singer-songwriter.
Ze is het meest bekend van haar (oorspronkelijke) opname van het lied Lili Marleen uit 1939.
In 1922 trouwde ze met plaatselijke schilder Paul Ernst Wilke (1894-1971), ze kregen 3 kinderen, Björn, Carmen-Litta en Michael. Kort na de geboorte van Michael kwam het tot een breuk tussen het koppel. Ze trad in de jaren 30 veel op in cabarets.... meer
(bron: wikipedia)Beniamino Gigli (Recanati, 20 maart 1890 – Rome, 30 november 1957) was een Italiaanse operazanger en filmacteur.
Beniamino Gigli (in Nederland ook wel geschreven als Benjamino) wordt alom beschouwd als een van de grootste tenoren van zijn tijd en dé opvolger van de grote Enrico Caruso, die in 1921 overleed.
Hij werd geboren als zoon van een schoenmaker in Recanati, een plaatsje in de buurt van Ancona.
In 1914 won hij de eerste prijs bij een internationale zangcompetitie te... meer