(bron: wikipedia)Carl Lee Perkins (Tiptonville, 9 april 1932 – Jackson, 19 januari 1998) was een Amerikaans pionier in de rockabillymuziek, een combinatie van rhythm-and-blues en countrymuziek uitgebracht bij Sun Records in Memphis.Geboren in Tiptonville, Tennessee, als zoon van een pachtboer,...
meer
De enige echte wildeman van de rock'n-roll had minstens zo veel te danken aan worstelaar en enfant terrible Gorgeous George als aan Elvis Presley. Hij speelde niet zozeer rock-'n-roll, hij speelde Jerry Lee Lewis. Deze heftige honkytonkpianist en zanger is zo'n zeldzame ster wiens talent minstens zo groot is als zijn ego. Hij was een van de eersten die bewezen dat de piano het op kon nemen tegen de gitaar als belangrijkste rock-'n-rollinstrument. Samen met Elvis, Roy Orbison, Johnny Cash en Carl Perkins vormde hij halverwege de jaren vijftig de stal van Sun Records, een club artiesten die voor altijd het gezicht van de populaire muziek zou veranderen.
Johnny Cash, de onvervalste ‘outlaw’ die liedjes zong alsof hij als cowboy aan het kampvuur zat, schreef in de jaren vijftig country- en rockabillygeschiedenis op het Sun-label. De ongepolijste en charismatische Cash werd aan het eind van de jaren zestig een superster in Amerika, compleet met een eigen tv-show en een glanshuwelijk met June Carter. In de jaren negentig bracht Cash zijn American Recordings albums uit, die juichend werden ontvangen. Op deze cd’s zong Cash een divers repertoire: van volksliedjes tot alternatieve rockcovers. Cash slaagde er in om een eigen unieke stijl te scheppen, een amalgaam van gospel, folk, rock en vooral country. Vier maanden nadat zijn vrouw overleed, stierf Cash op 12 september 2003. In 2005 bereikte Cash postuum een enorm publiek toen zijn leven werd verfilmd in Walk The Line.
Met zijn bleke huid, donkere zonnebril en onwerkelijke stem was Roy Orbison een van de onwaarschijnlijke helden van de rock-'n-roll. De Texaanse zanger brak met het simpele stramien dat die rock-'n-rollnummers kenmerkte. Het tekent het vakmanschap van Orbison dat die nummers, ondanks hun complexe structuur, prettig in het gehoor lagen. Orbison boekte aan het eind van de jaren zestig zijn grootste successen, maar na een aantal persoonlijke tragedies trok hij zich terug uit het publieke leven. De zanger werd eind jaren tachtig herontdekt, mede doordat hij in de supergroep The Traveling Wilburys speelde. De zanger stelde de hernieuwde aandacht op prijs, maar lang kon hij er niet van genieten. ‘The Big O’ overleed in 1988 op 52-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartstilstand.