(bron: wikipedia)Ursula Hilaria Celia de la Caridad Cruz Alfonso (Havana, 21 oktober 1925 – Fort Lee (New Jersey), 16 juli 2003), kortweg Celia Cruz, was een Cubaans-Amerikaanse zangeres. Ze werd bekend als de Queen of Salsa.Ze werd geboren in de...
meer
Nina Simone was een geweldig pianiste, een meeslepend vocaliste en een compromisloze persoonlijkheid. Met haar politiek-maatschappelijk bewustzijn en brede smaak onderscheidde ze zich van de concurrentie. Haar interpretaties van soul, jazz, blues en standards zijn verbluffend en uniek, niet voor niets noemen de fans haar “The Goddess”. Ze vestigde haar naam als jazzgrootheid met een ontroerende vertolking van George Gershwins I Loves You Porgy. Tot haar invloedrijke werk uit de jaren zestig behoren Forbidden Fruit en I Put A Spell On You. Een van haar singles, Don’t Let Me Be Misunderstood, werd later een wereldhit voor The Animals. Later zou ze minder regelmatig opnemen, maar in 1987, tijdens een periode waarin ze zich vrijwillig had teruggetrokken in Frankrijk, had ze een toevalshit nadat haar versie (uit de jaren vijftig) van My Baby Just Cares For Me was gebruikt in een tv-reclame. Simone overleed in 2003 in haar huis in Frankrijk. Ze werd 70 jaar.
De in 1950 geboren Dee Dee Bridgewater wordt gezien als één van de beste zangeressen van haar generatie. Hoewel ze al een uitgebreide en redelijk succesvolle carrière had gehad als zangeres bij big bands en op Broadway, werd ze in Amerika lange tijd over het hoofd gezien en ze verhuisde in 1986 naar Frankrijk om daar een theatershow te gaan maken. Geen onverstandige keuze, want in Parijs groeide ze uit tot een wereldster. Uiteindelijk kreeg ze ook de erkenning van het Amerikaanse publiek, toen ze in 1997 een Grammy kreeg voor haar Ella Fitzgerald tribute-album Dear Ella. Vier jaar lang hield ze zich bezig met het zingen van liedjes uit het repertoire van Fitzgerald, tot ze een opmerkelijke stap maakte en, na een reis naar Polen in 2000, een album opnam met liedjes van de Duitse componist Kurt Weil (This Is New, 2002).
(bron: wikipedia)Dexter Gordon (Los Angeles, 27 februari 1923 – Philadelphia, 25 april 1990) was een Amerikaans tenorsaxofonist. Hij wordt beschouwd als een van de eerste bebop tenorsaxofonisten. Op een uit 1948 daterende foto, genomen tijdens een optreden in The Royal Roost, staat hij afgebeeld terwijl hij een sigaret rookt. Deze foto zou later een van de iconen uit de geschiedenis van de jazz worden. Gordon was een grote man van meer dan 1m90, vandaar zijn bijnaam Long Tall Dexter. In 1986... meer
Howlin’ Wolf (echte naam: Chester Burnett) geldt als één van de meest belangwekkende bluesartiesten ooit. De, ook in letterlijke zin, grote zanger/gitarist was een belangrijke inspiratiebron voor onder meer The Rolling Stones, Led Zeppelin, The Doors en Eric Clapton, die allen in zijn catalogus grasduinden. Burnett werd in 1910 geboren in Mississippi en trok, net als veel andere Afro-Amerikanen, noordwaarts voor werk. In Chicago werkte hij samen met songschrijver Willie Dixon en nam hij op voor het legendarische Chess Records. Mede door zijn stabiele persoonlijkheid was ‘Wolf’ één van de weinige bluesmuzikanten die niet berooid eindigde. Burnett overleed in 1976.
Als er één man symbool kan staan voor de ontwikkeling van de blues, dan is dat Muddy Waters wel. Waters werd in 1913 als McKinley Morganfield geboren op het platteland van Mississippi. Daar speelde hij akoestische blues die in 1941 werd vastgelegd door Alan Lomax, de bekende verzamelaar van volksmuziek. In 1943 vertrok Waters naar Chicago waar hij een belangrijke rol speelde bij het ‘electrificeren’ van de blues. Aan zijn hand groeide de blues uit luid verstrekte stadmuziek. Waters bekendste nummers (Hoochie Coochie Man, Mannish Boy) werden door veel bekende artiesten gecoverd zoals The Rolling Stones en de Allman Brothers Band. Waters overleed in 1983. Zijn zoon Big Bill Morganfield zette het vak voort.
John Lee Hooker was de meest oorspronkelijke van de elektrische bluesgiganten. Talloze artiesten werden geïnspireerd door zijn spookachtige muzikale minimalisme, van tijdgenoten als Slim Harpo tot navolgers als The Rolling Stones. Hooker koppelde klagelijke maar krachtige vocalen aan gedreven en percussief gitaarspel. Weinigen kunnen tippen aan de onverklaarbare erotische lading die de kern vormt van zijn beste optredens. Het gepatenteerde "boogie" ritme, waarop vrijwel ieder bluesrockband en hardrockband van de jaren zeventig zijn nummers baseerde, is min of meer uitgevonden door Hooker. Met meer dan 100 albums op talloze labels was Hooker een van de meest opgenomen bluesmannen van na de oorlog, met zijn werkgebied veelal in Detroit en Chicago. Hij bleef werken tot ver na zijn tachtigste. Hooker opende zijn eigen bluesclub in San Francisco en werd in 2000 met een Grammy for Lifetime Achievement onderscheiden. Hij overleed het jaar daarop, op 83-jarige leeftijd.
Bluesgitarist Albert King (echte naam: Albert Nelson) was in letterlijke en figuurlijke zin een kolos. De gitarist werd in 1923 geboren in Mississippi en brak pas als veertiger door als muzikant. De bluesman stond onder contract bij Stax, dat vooral soul uitbracht. Kings bekendste hit was Born Under A Bad Sign dat later werd gecoverd door Eric Clapton. De linkshandige King speelde op een rechtshandige gitaar, die hij ondersteboven hield. Dit zorgde voor een unieke geluid, dat van grote invloed was op veel rockgitaristen na hem. Albert King overleed in 1992 aan een hartaanval.
Velen zullen het ermee eens zijn dat er zonder Chuck Berry geen rock-'n-roll was geweest. Berry’s debuutsingle Maybellene (1955) was een energieke tophit. Aan het einde van de jaren vijftig volgden al snel meer hits. Berry stopte met veel succes boogie en blues in de rockmuziek. Zijn stijl beïnvloedde toekomstige grote namen als The Beatles en The Rolling Stones (om er slechts een paar te noemen). Met zijn karakteristieke ‘duck walk’ bewees hij tot de meest originele entertainers van de rock te behoren.
Bo Diddley wordt beschouwd als een van de grondleggers van de rock-’n-roll, met een geluid dat reeds op zijn allereerste single Bo Diddley (gebaseerd op het slaapliedje Hush Little Baby) zijn definitieve vorm had gevonden. Met zijn rechthoekige Gretschgitaar, een volumepedaal en wat maracas produceerde hij daarop een metaalachtige percussieve beat, die door volgers als The Rolling Stones (Mona, Not Fade Away), Buddy Holly (Not Fade Away) en The Band (Who Do You Love?) nadrukkelijk zou worden gekopieerd. Zoals zoveel rockers van het eerste uur wist hij geen aansluiting te vinden bij de trends die volgden en belandde in het 'golden oldies'-circuit. Het respect onder zijn collega’s bleef onverminderd groot. Zoals Tom Petty het uitdrukte: “Elvis is king, but Bo Diddley is daddy.“
(bron: wikipedia)Carl Lee Perkins (Tiptonville, 9 april 1932 – Jackson, 19 januari 1998) was een Amerikaans pionier in de rockabillymuziek, een combinatie van rhythm-and-blues en countrymuziek uitgebracht bij Sun Records in Memphis.
Geboren in Tiptonville, Tennessee, als zoon van een pachtboer, groeide Perkins op en raakte hij onder invloed van de zuidelijke gospelmuziek van zwarten die op de katoenvelden werkten. Toen hij zeven was, kreeg hij van zijn vader een, door hemzelf gemaakte, gitaar van een sigarenkist, een bezemsteel en binddraad.... meer
De enige echte wildeman van de rock'n-roll had minstens zo veel te danken aan worstelaar en enfant terrible Gorgeous George als aan Elvis Presley. Hij speelde niet zozeer rock-'n-roll, hij speelde Jerry Lee Lewis. Deze heftige honkytonkpianist en zanger is zo'n zeldzame ster wiens talent minstens zo groot is als zijn ego. Hij was een van de eersten die bewezen dat de piano het op kon nemen tegen de gitaar als belangrijkste rock-'n-rollinstrument. Samen met Elvis, Roy Orbison, Johnny Cash en Carl Perkins vormde hij halverwege de jaren vijftig de stal van Sun Records, een club artiesten die voor altijd het gezicht van de populaire muziek zou veranderen.
Townes van Zandt is een onbetwist icoon van de americana, een man die in zijn songs altijd op zoek was naar schoonheid en waarheid. Tot een doorbraak kwam het nooit en zijn werk was lange tijd moeilijk verkrijgbaar. Tot zijn voortijdige dood in 1997 struinde hij de kleine zalen van Amerika en Europa af, geplaagd door verslavingen aan drugs en alcohol.
Hoewel The Yardbirds niet hetzelfde succes boekten als enkele van hun muzikale generatiegenoten (The Stones, The Animals, The Who), had de groep wel een aantal muzikanten aan boord die later op eigen kracht veel bekender werden. Zo speelden Eric Clapton, Jeff Beck en Jimmy Page (Led Zeppelin) allemaal ooit in The Yardbirds. De groep werd in 1962 opgericht in een Londense buitenwijk. De groep scoort in 1965/66 ook een aantal hits in Nederland, maar geen van de nummers weet de tand des tijds te weerstaan. In 1968 valt de groep uit elkaar en ging zanger Keith Relf verder met de folkrockgroep Renaissance. Vanaf 2003 zet ritmegitarist Chris Dreja een nieuwe incarnatie van The Yardbirds, zonder Relf want die overleed al in 1976.
