Tom Jones groeide op in Wales als zoon van een mijnwerker. Hij leerde zingen in het kerkkoor en in de kroeg. Als zanger van de beatgroep Tommy Scott & The Senators werd hij ontdekt door producer Joe Meek, maar Jones boekte pas successen aan de hand van manager Gordon Mills. Zijn robuuste stem en goede looks brachten miljoenen vrouwen in vervoering en nummers als Green Green Grass Of Home en What’s New Pussycat waren midden jaren zestig grote hits. Jones verhuisde naar de Verenigde Staten en speelde in de jaren tachtig vooral grote glamourshows in Las Vegas. Na een wat minder periode dook Jones eind jaren tachtig weer op met de Prince-cover Kiss, een samenwerking met The Art of Noise. In 1999 raakte Jones opnieuw de jackpot met Reload, een album vol met duetten. Hij scoorde grote hits samen met The Cardigans en The Stereophonics en Mousse-T (de nummer 1-hit Sex Bomb).
De Amerikaanse zanger Solomon Burke is een ware soullegende. Zijn pioniersrol in de soulmuziek is moeilijk te overschatten. Daarnaast was Burke, als begrafenisondernemer, predikant van een eigen kerk en met zijn opvallende podiumverschijning ook nog eens een bijzonder interessant figuur. Sinds een radiodeejay hem kroonde tot King Of Rock & Soul, trad Burke steevast op in een mantel met een kroon op. Toen hij te zwaarlijvig werd om nog staande op te treden, liet hij een troon op het podium installeren. Zijn carrière gaat terug tot het begin van de jaren zestig, toen Burke legendarische opnamen maakte voor het Atlantic-label. Als eerste zwarte artiest waagde hij zich toen aan countryrepertoire. Dat deed hij zo overtuigend dat hij na het scoren van een countryhit geboekt werd door de Ku Klux Klan. Op het podium vocht hij amusante verbale vetes uit met die andere soulzanger met koninklijke aspiraties: James Brown. Vanaf de jaren zeventig werd de zanger steeds minder succesvol en werden eerdergenoemde nevenactiviteiten steeds belangrijker. In 2002 bracht hij zijn comebackalbum Don't Give Up On Me uit. Deze cd, waarop hij liedjes zong die voor hem werden geschreven door onder anderen Elvis Costello, Tom Waits en Brian Wilson, werd erg goed ontvangen door zowel pers als publiek en bracht Solomon Burke weer volop in de belangstelling. Vlak voor een concert met De Dijk, waarmee hij een album opnam, kwam Burke te overlijden. Hij werd 70 jaar.
De jazzchanteuse Norah Jones was dé verrassing van 2002. Haar debuutalbum Come Away With Me (2002) op het prestigieuze jazzlabel Blue Note raakte een gevoelige snaar bij luisteraars wereldwijd en werd overladen met Grammy Awards. Zonder compromissen te sluiten wist Jones een breed publiek voor haar mix van jazz en pop te vinden. Feels Like Home (2004) en Not Too Late (2007) lieten een wat meer rootsy geluid horen, maar waren stilistisch grotendeels identiek. Met The Fall (2009) brak ze met deze traditie. Op dit album speelde Jones naast piano voor het eerst ook elektrische gitaar.
Net als veel andere muzikanten uit de bluesscene van Chicago werd gitarist Buddy Guy (echte naam: George Guy) niet in die stad geboren, maar op het zuidelijke platteland (Louisiana). In 1957, amper twintig jaar, besloot hij zijn geluk in het noorden te beproeven. Van 1959 tot 1967 werkte Guy vooral als sessiegitarist bij het beroemde Chess-label. Ook speelde hij in de begeleidingsgroep van Muddy Waters. Pas als zestiger zou Guy ook als solo-artiest succes smaken wanneer bekende gitaristen als Eric Clapton, Jeff Beck en Stevie Ray Vaughan en hem regelmatig als inspiratiebron aanhalen. De eerste twee doen ook mee op het album Damn Right, I’ve Got The Blues (1991) waarmee Guy ook een Grammy wint.
Wanneer Chris Isaak in 1991 een grote hit scoort met Wicked Game lijkt hij weggelopen uit een ander tijdperk: de jaren vijftig. Met zijn vetkuif en galmende stem roept hij herinneringen op aan Elvis in zijn beste jaren. Toch groeit de zanger niet uit tot een superster, al blijft hij albums uitbrengen die in dezelfde lijn liggen als zijn doorbraakalbum. Vanaf 2000 doet de zanger het rustig aan en brengt hij amper nieuiwe werk uit. Wel is hij als acteur te zien in verschillende films.
Samen met Buck Owens en Wynn Stewart ontwikkelde Merle Haggard de Bakersfield countrystijl in de jaren zestig: een mix van tweestemmige harmonieën, smaakvol gitaarwerk, pakkende refreinen en een elementair totaalgeluid. Hier voegde deze singer/songwriter en gitarist nog eens zijn eigen western swing-invloeden aan toe. Zijn typisch proletarische teksten balanceerden tussen het klassieke dronken geweeklaag van de honky tonk zanger en de ethiek van de arbeider met de opgestroopte mouwen. Zoals veel countrysterren uit de jaren zestig en zeventig verdween Haggard uit de mainstream in de daaropvolgende decennia. In 2000 maakte hij echter een sterke (met Johnny Cash vergelijkbare) comeback met het ontroerende en kaal geproduceerde If I Could Only Fly.
(bron: wikipedia)Kris Kristofferson (Brownsville (Texas), 22 juni 1936 – Maui (Hawaï), 28 september 2024
Kris... meer
Brian Jones verliet naar verluidt de Rolling Stones met de mededeling dat hij muziek wilde maken als Creedence Clearwater Revival (CCR), de band onder aanvoering van John Fogerty. CCR stond voor de terugkeer naar de opwindende eenvoud van de oorspronkelijke rock and roll, nadat die door de psychedelische revolutie wat al te ver van de basis was geraakt. Het was een hecht spelend maar vrij anoniem combo dat zonder de fenomenale stem en de tijdloze liedjes van John Fogerty nooit uit had kunnen groeien tot de meest succesvolle band van begin jaren zeventig. Des te schrijnend was het dat Fogerty, door een langslepende vete met het label Fantasy, enkele decennia nauwelijks aan muziek maken toekwam. In het nieuwe millennium echter stond een herboren Fogerty weer volop op het podium, en bracht hij met enige regelmaat nieuw solowerk uit.
(bron: wikipedia)Donald Hugh (Don) Henley (Gilmer (Texas), 22 juli 1947), opgegroeid in Linden (Texas), is een rockmuzikant die vooral bekend is als drummer en een van de leadzangers van de Amerikaanse band Eagles. Henley zong veel bekende Eagles-hits, waaronder: Hotel California, Witchy Woman, One of These Nights, Desperado, Life in the Fast Lane en The Long Run. Met Eagles heeft Henley wereldwijd meer dan 150 miljoen albums verkocht en zes Grammy Awards gewonnen, naast de drie Grammy's die Henley voor zijn... meer
Kid Rock, het alter ego van de Amerikaan Robert Ritchie (1971) begon als een trouwe volger van Beastie Boys, maar werd pas echt bekend als één van de boegbeelden van de raprock uit de jaren negentig. Zijn muziek bleek ideaal te zijn voor feestjes (het liefst inclusief diverse verdovende middelen) en sprak daarom al gauw een grote massa mensen aan. Later voegde hij een onvervalst ‘southern rock’-element toe aan zijn combinatie van hiphop en metal. Het nummer All Summer Long (een combinatie van nummers van Warren Zevon en Lynyrd Skynyrd) werd in de zomer van 2008 wereldwijd een grote hit.
