Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Actrice en zangeres Conny Stuart werd landelijk bekend door haar werk voor de radio als lid van het eerste cabaret van Wim Sonneveld. Ze werkte de decennia daarna in een reeks producties met een veelheid aan bekende artiesten als Kees Brusse, Albert Mol, Joop Doderer, Mary Dresselhuys, Jenny Arean en Guus Verstraete. Stuart had een speciale band met schrijfster Annie M.G. Schmidt, die teksten leverde voor het cabaret van Sonneveld. Stuart schitterde in meerdere musicals van Schmidt en componist Harry Bannink. Bekende liedjes die Stuart heeft vertolkt, zijn onder meer Herr Heinzelmann, Zeur Niet en Wat Voor Weer Zou Het Zijn In Den Haag. Ze overleed 22 augustus 2010 op 96-jarige leeftijd.
(bron: wikipedia)Hendrik Albertus (Henk) Elsink (Enschede, 20 april 1935 – Amersfoort, 24 februari 2017) was een Nederlandse cabaretier, zanger en schrijver.
Henk Elsink begon in zijn kinderjaren met het maken van revues. Aanvankelijk volgde hij een opleiding tot lithograaf, maar omdat het artiestenvak aan hem trok, deed hij mee aan een talentenjacht. Toen hij de eerste prijs won bij een regionale talentenjacht merkte komiek Frans Vrolijk hem op en kreeg hij zijn eerste kans. In 1956 trad hij op bij Tom... meer
(bron: wikipedia)Neerlands Hoop in Bange Dagen, ook wel afgekort tot Neerlands Hoop, was een cabaretgroep in de jaren 1968 tot 1979, bestaande uit Freek de Jonge, Bram Vermeulen en, officieel vanaf 1977, Jan de Hont.
In 1968 richtten Freek de Jonge, Bram Vermeulen en Johan Gertenbach, die elkaar kenden van het Amsterdams Studenten Corps, het cabarettrio Cabriolet op. Freek de Jonge verzorgde de conferences, Bram Vermeulen de muziek en Johan Gertenbach zong. Van meet af aan werden zij begeleid door manager... meer
(bron: wikipedia)Lodewijk Ferdinand Dieben (Den Haag, 19 april 1890 – Zandvoort, 24 juni 1959), beter bekend onder zijn pseudoniem Lou Bandy, was een Nederlandse zanger en conferencier die in de periode tussen de beide wereldoorlogen een van de populairste artiesten van Nederland was. Tot zijn bekendste liedjes behoren: Wie heeft er suiker in de erwtensoep gedaan? (1939), Zoek de zon op (1936), Schep vreugde in het leven (1937) en Louise zit niet op je nagels te bijten.
Bandy, afkomstig uit een... meer
(bron: wikipedia)Brigitte Allegonda Maria Kaandorp (Haarlem, 10 maart 1962) is een Nederlandse cabaretière.
Kaandorp groeide op in Haarlem in een rooms-katholiek gezin als derde van vier kinderen. Ze doorliep de lagere Sint Willibrordusschool in Haarlem. Haar middelbareschooltijd bracht ze door op het Triniteitslyceum aldaar. Ze begon op de middelbare school met gymnasium bèta maar deed eindexamen atheneum A. Ze studeerde gedurende tweeënhalf jaar Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam maar rondde deze studie niet af. In deze periode trad ze met... meer
De meeste mensen zullen Seth Gaaikema (1939-2014) herinneren als cabaretier. Zijn oudejaarsconferences - die stilistisch aansloten bij de programma's van Wim Kan waaraan hij had meegewerkt - trokken in de jaren tachtig soms wel acht miljoen televisiekijkers. Maar Gaaikema maakte als tekstschrijver en vertaler nog meer indruk. Zijn vertalingen van bekende Engelstalige musicals waren zo goed dat hij liefkozend een ‘hertaler’ werd genoemd. Onder andere My Fair Lady, Miss Saigon, Les Misérables en The Phantom Of The Opera waren van zijn hand.
Toon Hermans (1916-2000) behoorde met Wim Sonneveld en Wim Kan tot de ‘Grote Drie’ van het Nederlandse cabaret. Hermans groeide op als zoon van een bankbediende in het Limburgse Sittard. Via het carnavalscircuit rolde hij het theater in en was baanbrekend met zijn 'onemanshow’ waarmee hij in 1958 voor het eerste ook op televisie te zien was. Naast conferencier was Hermans ook een verdienstelijk zanger, schrijver en schilder. Bekende nummers van Toon zijn Mediterranee, Lente Me en de carnavalshit Mien Waar Is Mijn Feestneus.
(bron: wikipedia)Purper is een Nederlandse cabaretgroep, met een wisselende samenstelling. Erik Brey en Frans Mulder zijn de twee meest vaste waarden van de groep, die haar stijl omschrijft als close harmony stand-upcomedy, en een springplank is geweest voor diverse schrijvers, zangers, musicalacteurs en cabaretiers.
Purper werd opgericht in 1980 door Erik Brey, Haye van der Heyden, Jan Dagevos en Willem Gülcher, die in Utrecht studeerden. Brey en Van der Heyden kenden elkaar al vanaf de basisschool. In 1981 speelden ze op... meer
(bron: wikipedia)Ivo Alphonsus Henricus Maria de Wijs (Tilburg, 13 juli 1945) is een Nederlands cabaretier, oud-leraar Nederlands, tekst- en liedjesschrijver, en radiomaker.
Samen met zijn hechte vriend Pieter Nieuwint (als componist, pianist en zanger), en met Richard Fritschy en Aggie Terlingen (deze laatsten werden later opgevolgd door Marnix Kappers) vormde hij tussen 1971 en 1980 de cabaretgroep Kabaret Ivo de Wijs. Samen met Don Quishocking vormde zijn groep de top van het Nederlandse cabaret, tussen Lurelei en Neerlands Hoop.
Later schreef... meer
(bron: wikipedia)Jasperina de Jong (Amsterdam, 7 januari 1938) is een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres.
Jasperina “Pien” de Jong werd geboren op 7 januari 1938 in een arbeidersgezin in Amsterdam en woonde in haar jeugd op het Javaplein. Na haar middelbareschooltijd had ze baantjes als tandartsassistente en typiste. Haar zangstem was inmiddels in de huiselijke kring en op school al ontdekt. Ze wilde in eerste instantie balletdanseres worden en volgde vanaf haar vijftiende balletlessen. Dit werd niet wat ze ervan had... meer
Samen met zijn schoolvriend Lennaert Nijgh was Boudewijn de Groot verantwoordelijk voor de beste Nederlandstalige luisterliedjes van de jaren zestig. Nijgh schreef de teksten, De Groot componeerde de muziek en zong. In het nummer Welterusten Mijnheer De President toonden Nijgh en De Groot zich het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse protestgeneratie onder aanvoering van Bob Dylan. Excelleren deden ze vooral in poëtische, fraai gearrangeerde liedjes als Verdronken Vlinder en Testament. Na de succesvolle beginperiode raakten de twee gebrouilleerd. In de decennia erna stond de carrière van De Groot in het teken van twijfel, richtingloosheid en onrust. Pas aan het einde van de jaren negentig herpakte hij zichzelf met nieuw materiaal en succesvolle tournees. Zijn populariteit bleek onveranderd groot. Zijn lied Avond veroverde in 2005 de eerste plaats in de Top 100 Aller Tijden.
De Rotterdamse liedjesschrijver Koos Speenhoff (1869 – 1945) noemde zichzelf ‘dichter/zanger’. In die hoedanigheid was hij in de eerste jaren van de twintigste eeuw een belangrijke pionier binnen het Nederlandse cabaret. Met zijn directe stijl en beschrijvingen van de zelfkant schokte hij zijn tijdgenoten. Speenhoff schreef zonder omhaal over armoede, criminaliteit en prostitutie. Zelf kwam Speenhoff uit de gegoede burgerij. Zijn vader was een fabrieksdirecteur. Op het hoogtepunt van zijn roem, in 1916, nam Speenhoff afstand van zijn oude repertoire en bekeerde hij zich tot het katholicisme. Hij verzette zich tegen nieuwlichterij als jazz en vrouwenemancipatie waardoor hij een jong publiek van zich vervreemde. Op later leeftijd ondernam Speenhoff noodgedwongen meerdere afscheidstournees om zijn karige inkomen aan te vullen. De zanger overleed tijdens het geallieerde bombardement op Den Haag van 3 maart 1945.
(bron: wikipedia)Jacob Marinus (Jaap) van de Merwe (Rotterdam, 14 september 1924 – Oosterhout, 19 februari 1989) was een Nederlands cabaretier en tekstschrijver.
Hij groeide op in een sociaaldemocratisch milieu in Rotterdam. Kort na de bevrijding werd hij journalist bij de krant Het Vrije Volk, waar hij werkte tot 1 oktober 1959. Op 21 oktober 1959 ging onder zijn leiding het Leidsepleincabaret van start met het programma Alle gekken kijken. Andere leden van het programma waren Marjan Berk, Ruud Bos, Peter Lohr,... meer
(bron: wikipedia)Don Quishocking was een cabaretgroep die werd opgericht in 1967.
De groep kwam voort uit een initiatief van George Groot op het Instituut voor Neerlandistiek te Amsterdam en de cabaretplannen van Fred Florusse bij Philips Nederland in Eindhoven. De groep bestond in het begin uit Pieter van Empelen (muziek), Fred Florusse, George en Anke Groot (in het begin nog Anke Petersson) en Jacques Klöters. Van Empelen werd in 1977 vervangen door Willem Jan Gevers. In 1980 verliet Anke Groot de... meer
(bron: wikipedia)Adèle Maria Hameetman, beter bekend als Adèle Bloemendaal (Amsterdam, 11 januari 1933 – aldaar, 21 januari 2017), was een Nederlandse actrice, cabaretière en zangeres. Aanvankelijk trad ze op onder haar eigen naam Adèle Hameetman, later ook nog korte tijd als Adèle Hamé. Bloemendaal was de naam van haar eerste echtgenoot.
Bloemendaal wordt door velen gezien als een 'vrijgevochten vrouw'. Ze was een comédienne, die vrijwel alle facetten van het theatervak beheerste. Ze stond bekend om haar schaterlach, nasale stemgeluid en... meer
Theaterdier en diva Karin Bloemen studeerde in 1984 af aan de Amsterdamse Kleinkunstacademie en begon gelijk aan een imposante carrière. Als zangeres maakte ze vooral furore in musicals, als cabaretière maakte ze aanvankelijk deel uit van het gezelschap Purper. Daarnaast was ze veel te zien en horen in radio- en televisieprogramma’s van de VARA. In 1989 had ze haar eerste onewomanshow, in 1995 gevolgd door een avondvullende liedjesshow. Door daarnaast actief te zijn als schrijfster en columniste staat La Bloemen met recht te boek als een alleskunner, met een breed uiteenlopend oeuvre dat nauwelijks meer samen te vatten is.
(bron: wikipedia)Gerardus Antonius (Gerard) Cox (Rotterdam, 6 maart 1940) is een Nederlands zanger, cabaretier, scenarioschrijver, acteur en regisseur.
Gerard Cox is een geboren en getogen Rotterdammer, opgegroeid op Zuid, die begon als onderwijzer. Als vertolker van luisterliedjes in de stijl van Jaap Fischer verwierf Cox rond 1960 enige bekendheid in Nederland en Vlaanderen. Hij maakte toen ook al zijn eerste grammofoonplaatopnamen, zoals Jacqueline. In 1962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een kleine rol in het toneelstuk Blijde... meer
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.
Cabaretier Hans Teeuwen brak in 1994 in één klap door met zijn voorstelling Hard En Zielig. Met zijn absurdistische humor, waarin hij controversiële onderwerpen (veel seks en geweld) niet schuwde, maakte hij veel vrienden en vijanden. Na tien jaar van slopende theatertournees besloot Teeuwen zich te richten op acteren en zingen. Op zijn debuutalbum Hans Teeuwen Zingt, een registratie van zijn programma ‘Hans Teeuwen zingt liedjes die door anderen al veel eerder, veel vaker en veel beter zijn gezongen’, brengt hij jazzstandards van Billie Holliday, Sarah Vaughn en Frank Sinatra.
