Verzamelterm waaronder de instrumentale amusementsmuziek valt die ook bekend staat als ‘easy listening’ en ‘lichte muziek’. De termen ‘liftmuziek’ en ‘muzak’ worden ook wel gebruikt, al hebben die benamingen een negatieve ondertoon. Deze muziek heeft wortels in klassieke muziek, big band en swing. Orkesten leggen een kamerbreed geluid neer, dat vooral bedoeld is de luisteraar onder te dompelen in een warm bad van geluid. Omdat de muziek weinig aanstoot geeft duikt ze overal op: in liften, op vliegvelden en in winkelcentra. Componisten als Annunzio Mantovani, Henry Mancini en André Rieu lieten zich inspireren door klassieke voorbeelden terwijl het werk van Bert Kaempfert en James Last meer is beïnvloed door jazzy bigband-werk. Easy tune is de naam van een korte heropleving van de exotische variant van easy listening, halverwege de jaren negentig. ‘Lounge’ is de elektronische variant, die toch veel stijlkenmerken met instrumentale amusementsmuziek deelt.
De kora is een 21-snarige harp die voornamelijk door griots in het westen van Afrika bespeeld wordt. Griots (soms ook: juri) zijn dichters, historici en troubadours. De griot-traditie vindt zijn oorsprong in de veertiende eeuw, toen een groot aantal West-Afrikaanse landen verenigd waren in het Malinese Rijk. Volgens de overlevering was de eerste griot een raadsman van de koning. Tegenwoordig zingen griots legendes en lofzangen en zorgen er op die manier voor dat de tradities van het Mande-volk overgeleverd worden aan volgende generaties. In Gambia, Guinea, Mali, Senegal en Guinea-Bissau komen griots voor. Omdat ze alleen onderling trouwen vormen ze een soort aparte kaste. Hun stamboom leidt direct terug naar de eerste griots uit het Malinese Rijk. Tijdens hun vertellingen begeleiden ze zichzelf op de kora, een instrument dat nog het best vergeleken kan worden met een harp of een luit. De klankkast wordt gemaakt van een grote kalebas. Een van de bekendste koraspelers van dit moment is Grammy-winnaar Toumani Diabate.
