Canta bellini, spontini e verdi

Maria Callas (echte naam Kalogeropoulos) werd in 1923 geboren in New York. Haar ouders waren Griekse immigranten. Als kind ontwikkelde Callas haar gevoel voor muziek door veel te luisteren naar platen en radioprogramma's. Later volgden piano- en zanglessen. Op 14-jarige leeftijd keerde ze met haar moeder terug naar Griekenland, waar ze haar zangstudie aan het conservatorium voortzette. Na de oorlog probeerde de jonge sopraan een carrière op te bouwen in Amerika maar de competitie was groot. Gelukkig kreeg Callas een aanbod om in Italië in de arena van Verona te zingen. In dat land ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot Meneghini en haar mentor Tullio Serafin, die haar stimuleerde om rollen uit het vrijwel vergeten belcantorepertoire te zingen, met groot succes. Callas ontdeed zich van ruim 30 kilo overgewicht en werd een wereldberoemde ster. De meedogenloze Italiaanse pers deed uitgebreid verslag van haar scheiding en de affaire met Onassis. Die verhouding zou haar leven een drastische wending geven. Callas verwaarloosde haar carrière voor de rijke Griekse reder om vervolgens door hem aan de kant gezet te worden voor Jacqueline Kennedy. Het lukte Callas niet om haar carrière weer op te pakken, mede doordat haar stem aan kwaliteit verloren had. Ze stierf in 1977 alleen in haar appartement aan een hartaanval. Callas heeft een enorme invloed gehad op volgende generaties zangers. Haar uitzonderlijke kwaliteiten als actrice en haar emotionele zangkunst die van haar stem het uiterste vergde, worden door velen als ongeëvenaard beschouwd. Legendarisch zijn haar opnamen van Lucia Di Lammermoor (dcx952), Norma (dcx108), La Sonnambula (dcx193), La Gioconda (dcx366) en Tosca (dcx282). (CP) meer