Alexandre Guilmant was, net als Widor, een leerling van Lemmens. Zo'n dertig jaar lang bespeelde hij het schitterende Cavaillé-Coll orgel van La Trinité te Parijs. Zijn benoeming als organist van het Palais du Trocadéro bood hem de mogelijkheid zijn carrière als concertorganist uit te bouwen. In 1894 nam hij de orgelklas van Widor aan het Parijse conservatorium over. Tevens richtte hij de Schola
… Cantorum op met Vincent d'Indy en Charles Bordes. Guilmants repertoire varieerde van onbekende meesters uit het verleden tot Berlioz- en Wagner-transcripties. Van groot historisch belang was zijn tiendelige serie Archives des maîtres de l'orgue, met klassieke Franse orgelmuziek. Bij het samenstellen van deze bundels sprong Guilmant zo zorgvuldig om met zijn bronnen, dat ze zelfs nu nog zeer goed te gebruiken zijn. Guilmants Orgelsonates zijn uitstekend voor het instrument geschreven, al zijn ze niet zo briljant als de Symfonieën van Widor. Guilmants Eerste Sonate blinkt ongetwijfeld het meest uit in pracht en virtuositeit. En met reden, want de Sonate werd opgedragen aan niemand minder dan Leopold II, koning der Belgen. Deze Sonate vormt het sluitstuk van een cd van Mathieu Freyburger. De cd bevat o.a. ook Morceau symphonique op.75 en het Choral Was Gott thut das ist wohlgethan. (HJ)meer
