De orgelliteratuur is over het algemeen niet extreem virtuoos, omdat de technische inrichting van historische orgels niet altijd comfortabel is en omdat organisten met hun vele publieke functies wel wat anders te doen hebben dan onmogelijke stukken te studeren. Niettemin kent de orgelliteratuur een aantal hondsmoeilijke stukken, waarbij de koraalfantasieën van Reger en de grote cycli van Messiaen
… kinderspel zijn. Het bestaan van deze stukken is wel bekend, maar wie heeft de moed ze te spelen? Voorbeelden zijn de Symfonieën van Sorabji, Sieben Sterne van Ferneyhough, Jets d’orgue van Jan Vriend en Gmeeoorh van Iannis Xenakis. Van de laatst genoemde werk is zowaar een uitvoering verschenen. Organiste François Rieunier durfde het aan om deze vulkaanuitbarsting op een cd uit te brengen, waarvan het booklet niet voor niets is getooid met afbeeldingen van vuurspuwende vulkanen. Het werk eindig in een ongekende apotheose, waarbij de organist met behulp van houten plankjes de meest wilde clusters ten gehore brengt. Organist en vulkaangek Francis Chaplet kan er ook wat van getuige zijn Etna 71 en zijn Evocations Improvisées de l’Éruption du Volcan Niragongo. De cd bevat tevens Diagramme van Charles Chaynes. (HJ)meer
