Rond 1800 was in Italië en Frankrijk de ongebruikelijke bezetting piano en gitaar buitengewoon populair. Het lijkt op het eerste gezicht een ongemakkelijk samengaan, omdat op beide solomelodieën en begeleiding tegelijk kunnen worden gespeeld; kortom ze verdubbelen elkaar meer dan dat ze elkaar aanvullen. Daar staat tegenover dat het eigenlijk wel voor de hand ligt een duo te vormen met de twee
… onbetwist meest populaire instrumenten uit deze periode. Het Duo Firenze presenteert op deze cd een vijftal werken uit de totaal vergeten, maar omvangrijke literatuur voor deze bezetting. Van Francesco Molino (1775-1847) klinken de "Nocturnes nrs.1-3, op.36, 44 & 57". Het is galante muziek, waarbij opvalt dat vooral de piano de melodie toebedeeld krijgt, terwijl de gitaar voornamelijk op verschillende wijzen, omspeelde akkoorden te spelen heeft. Molino maakte zijn muziek voor het publiek nog aantrekkelijker door in de nrs.1 & 3 variaties op geliefde aria's van Rossini in te voegen. Dat recept werd ook gevolgd door Ferdinando Carulli (1771-1841) in zijn "Duos sur les thèmes de Rossini, op.233, nr.1-2" en Mauro Giuliani in zijn "Grandi Variazioni sulla 'Nel cor più non mi sento' op.65". In de uitvoering van het Duo Firenze voegt de heldere klank van de gitaar zich soepel bij het ranke geluid van de fortepiano en dat geeft deze cd een bijna onweerstaanbare charme. (JvG)_meer
