Francesco Maria Veracini (1690-1768) studeerde in Florence. Tussen 1713 en 1723 werkte hij als hofmusicus in Dresden. Daarna vertrok hij enige jaren naar Londen om in 1745 definitief terug te keren naar Italië. Samen met Tartini werd hij in zijn tijd al beschouwd als één van de grootste violisten. Zijn 12 sonates opus twee voor viool en basso continuo dateren uit 1744 en zijn opgedragen aan
… Augustus III, keurvorst van Saxen. Waarschijnlijk was dit een poging om opnieuw benoemd te worden aan het hof aldaar. De toevoeging 'accademiche' betekent waarschijnlijk dat Veracini ze geschikt achtte voor uitvoering in een 'Accademia di musica' of tijdens huisconcerten. Daarnaast zijn deze sonates ook aardig 'academisch' geschreven voor solo vioolsonates vanwege de ingewikkelde contrapuntische capriccio delen. De sonates bestaan uit vier en vijf delen en zijn een mengvorm van dansachtige delen en meer 'abstracte' delen uit sonates van midden zeventiende eeuw (largo, allegro assai, andante moderato). Er zijn twee uitvoeringen verschenen: De complete sonates worden uitgevoerd door het Locatelli Trio bestaande uit violiste Elizabeth wallfisch, cellist Richard Tunnicliffe en contuonospeler Paul Nicholson (cbx0975). De andere uitgave bevat de sonates 7,8,9,12 en een cappriccio gespeeld door violist Fabio Biondi, cellist Maurizio Naddeo, klavecinist Rinaldo Alessandrini en Pascal Monteilhet op theorbe. (cbx0973) (L.W.)_meer
