Het is moeilijk voorstelbaar dat een geniaal wonderkind als George Benjamin van tijd tot tijd gebukt gaat onder technische problemen. Zijn opvoeding had alles mee: compositielessen in Parijs bij Messiaen en pianolessen bij Ivonne Loriod. Zoals te verwachten spreekt Benjamin met het grootste respect over zijn compositieleraar (zie bijvoorbeeld het interview in The Messiaen Companion onder redactie
… van Peter Hill). En toch was de statisch, in blokken denkende Messiaen een heel ander soort componist dan de meer lineair denkende Benjamin. Toen Messiaen Benjamins At First Light hoorde reageerde hij geschokt, omdat volgens zijn gehoor de harmonie verloren was gegaan in het lijnenspel. Voor Benjamin is harmonie echter iets wat op moet gaan in de textuur van het polyfone discours. Weberns Symfonie op.21 geld als inspiratiebron voor Benjamins zes canonische preludes Shadowlines. De canons (van welke orde dan ook) doen hun werk zonder tot droge rederijkerskunst te verworden. Zo contrasteren in het tweede deel ('Wild') abrupte kreten met de zacht voortkabbelende ondergrond. Fraai is tevens Viola, Viola, dat in 1996 geschreven werd op verzoek van Toru Takemitsu voor de opening van het Tokyo Opera City Concert Hall. De cd bevat eveneens een oude opname uit 1980 waarop een nog jonge Benjamin zijn huiswerk voor Messiaen speelt: de driedelige Pianosonate uit 1979. (HJ)meer
