Over Spaanse muziek uit de vroege negentiende eeuw is weinig bekend, maar wat we weten is nog een rijkdom vergeleken bij de kennis over Portugese muziek uit deze periode. Het Portugese label Strauss (curieuze naam) probeert deze lacune nu enigszins te vullen door enkele cd’s uit te brengen met muziek van Joao Domingos Bomtempo (1775-1842). Veel informatie over deze man is er niet. Hij studeerde
… in Lissabon en bekwaamde zich verder in Parijs, waar hij een zekere reputatie had als virtuoos pianist. Na enkele jaren keerde Bomtempo echter terug naar Lissabon, waar hij de drijvende kracht was achter het plaatselijke muziekleven. Zo was hij onder meer een van de grondleggers van een nieuwe Filharmonische sociëteit, waardoor ook in de Portugese hoofdstad de actuele Europese symfonische muziek kon worden uitgevoerd. Wellicht heeft Bomtempo zijn symfonieën geschreven voor dit gezelschap. Op cd cax7905 speelt pianiste Nella Maissa een selectie uit de losse pianowerken van Bomtempo. Dit is het typisch tijdgebonden repertoire. Dat geldt vooral voor de variaties over een Fandango (op.4), een thema van Paisiello (op.6) en het God save the king (op.8). Verder klinken nog een losse wals en de Twaalf etudes op.19; de laatste werken brengen vooral de etudes van Clementi en Cramer in herinnering. Zoals wel vaker brengt de ontdekking van een geïsoleerde figuur als Bomtempo geen grote verrassingen, al lijdt het geen twijfel dat hij een competent en zeer getalenteerd musicus was. Helaas wensten de samenstellers van deze reeks daarmee geen genoegen te nemen en zodoende staan de boekjes vol overspannen beweringen over de vermeende originaliteit van deze werken, en dat dan nog eens gesteld in tenenkrommend slecht engels. Daarmee tonen deze nijvere toelichters dat ze een nogal ouderwets-nationalistische, provinciale mentaliteit hebben. Ze hadden beter een voorbeeld kunnen nemen aan Bomtempo, wiens muziek nu juist bewijst dat destijds ook in Portugal de actuele internationale muzikale ontwikkelingen op de voet werden gevolgd. (JvG)meer
