Marie Trautmann (1846-1925) werd geboren in een dorpje in de Elzas. Al snel bleek ze bijzondere muzikale talenten te hebben en op jeugdige leeftijd werd ze toegelaten tot het Conservatorium in Parijs, waar de virtuoos Henri Herz haar opleidde. Vervolgens begon een carrière als rondreizende virtuose pianiste, waarmee ze zoveel succes had dat ze algemeen met Clara Schumann werd vergeleken; op dat
… moment de enige algemeen beroemde pianiste. Ze ontmoette op die reizen de pianist Alfred Jaëll, die bevriend was met mensen als Liszt, Von Bülow en Brahms. Na hun huwelijk vestigde het echtpaar zich in Parijs, waar Marie Jaëll compositielessen nam van Saint-Saëns. Deze schreef daarover later dat zij niet kon worden vergeleken met de talloze pianisten die zonodig ook eens wat moeten schrijven. Liszt deelde deze mening: 'Als uw muziek de naam van een man had, zou ze overal op de piano staan.' Met die uitspraak gaf hij direct aan wat het probleem van Marie Jaëll was: haar muziek is niet wat men toen van componerende dames verwachtte, namelijk welluidende oppervlakkige salonkost. Op deze cd van de pianist Alexandre Sorel blijkt vooral in het "Feuillet d'Album" en de "Esquisses romantiques nrs.1-6" dat Marie Jaëll daar ver boven uitstak. Vooral laatstgenoemde verzameling met intrigerende stukken als "Les Ombres" en "Métamorphoses" maakt de lof van voornoemde grootheden volkomen begrijpelijk, en daarmee deze cd wel zo aantrekkelijk. (JvG)_meer
