Het is niet alle artiesten gegeven om te starten met een magistraal debuut. Veel artiesten leren te spelen door veel te vallen en weer op te staan. Dan kan het gebeuren dat er aan het begin van je loopbaan een missertje tussen zat. Muziekweb verzamelt een aantal amusante muzikale ‘jeugdzondes’ van enkele bekende artiesten.
Toen David Bowie in 1990 aankondigde dat zijn fans mochten bepalen welke liedjes hij zou zingen tijdens zijn aanstaande tournee, zette poptijdschrift NME een actie op touw om het lied The Laughing Gnome te nomineren. Overduidelijk een grap, want het lijkt eerder een lied voor een kinderserie. Bowie zingt met bekakt accent over een kabouter die plots thuis naast hem op de bank zit. Bowie besloot de inspraakactie maar te schrappen en stelde zelf de setlist samen.
David Bowie – The laughing gnome
Een oude bekende van Bowie was Ad Visser die naam maakte als presentator van TopPop. In 1967 bracht Ad onder het pseudoniem Adjeèf The Poet de single Iekk! I’m A Freak uit. Ondanks het hoorbare enthousiasme zong Ad best wel vals en bleek hij als presentator beter op zijn plek.
Adjeèf The Poet – Iekk! I’m a freak
Soms keren artiesten zich af van hun eigen werk, omdat ze er zichzelf niet meer in herkennen. Nadat Donna Summer zich bekeerde tot het christendom weigerde ze haar oude discohits te zingen. Vooral Love To Love You Baby, waarin ze suggestief hijgde en kreunde, stuitte haar nu tegen de borst.
Donna Summer – Love to love you baby
Geen idee hoe Piet Dekker, de oud-bassist van Doe Maar, terugkijkt op zijn jeugdzonde waar hij meer van zichzelf toonde dan Donna Summer ooit deed. Dekker stond poedeltjenaakt op de hoes van Doe Maars titelloze debuut. Muzikaal klinkt Doe Maar echt nog als de pretband die ze in hun beginjaren waren. Ook de later soms zo bedachtzame Ernst Jansz verloor zich in onderbroekenlol. Dat bewijst het volgende lied wel.
Doe Maar – Wees niet bang voor mijn lul
Ook Tori Amos heeft een verleden als hoezenpoes. Met haar band Y Kant Tori Read speelde ze meeslepende electropop waar het woord JAREN TACHTIG met hoofdletters op stond geschreven. Vooral de typische eighties-productie vol dikke synthesizers en elektronische drums zorgden ervoor dat Amos zich later een beetje schaamde voor deze plaat.
Y Kant Tori Read – Cool on your island
Soms brengt een muzikale jeugdzonde een onverwachte kant van een artiest naar boven. Wie kon vermoeden dat de gladde soulman Mick Hucknall van Simply Red ooit zijn leven begon in een punkband? Toch is het zo en toegegeven, voor een punkzanger klinkt Hucknall opvallend melodieus.
Frantic Elevators – Voice in the dark
(PdK)
