Ocho canciones vascas ; basque music collection ; vol.3

Aan het eind van de 20ste eeuw is steeds duidelijker geworden dat de alsmaar voortschrijdende Europese eenwording een opmerkelijke tegenhanger heeft gevonden in de steeds sterker wordende behoefte aan subnationale regio’s om zich als een cultureel geheel eigengeaarde identiteit te profileren. Onderstaande cd, deel 3 in de serie ‘Basque music collection’, is daar een aardig voorbeeld van; zo… is de helft van de tekst in het boekje gesteld in het Baskisch, een taal die weinigen machtig zullen zijn. Uitgevoerd worden hier, hoe kan het ook anders, werken van een Baskisch componist, namelijk Jesus Arambarri (1902-1960). Hij studeerde in Bilbao, voltooide zijn studie in Parijs bij Dukas, en keerde in 1932 terug naar Bilbao. Opmerkelijk is dat Arambarri eigenlijk maar weinig interesse in componeren had; dirigeren was zijn voornaamste ambitie en na 1938 heeft hij dan ook nog nauwelijks iets geschreven. Het Baskisch Symfonie Orkest, gedirigeerd door Cristian Mandeal, opent hier met Prelude ‘Gabon zar sorgiñak’ uit 1930, een kort werk, waarin drie Baskische volksliederen zijn verwerkt. Eveneens uit 1930 is de enigszins pleonastisch betitelde Elegia ‘In memoriam’, waarin ondermeer duidelijk het Gregoriaanse ‘Dies irae’ is verwerkt. Verwant met Canteloubes ‘Chants d’Auvergne’ zijn de Acht Baskische Liederen uit 1931, hier gezongen door sopraan Maria Bayo. Het gaat hier om oorspronkelijke volksliederen, die door Arambarri van een geraffineerde orkestbegeleiding zijn voorzien. Tenslotte klinkt nog de ruim drie kwartier durende Suite ‘Aiko-maiko’, een ballet gebaseerd op de gelijknamige roman van de Baskische (zoals te verwachten viel) auteur Manuel de la Sota. Arambarri’s muziek is duidelijk door zijn lessen bij Dukas beïnvloed; dit is fraaie, kleurrijke muziek in een soort post-impressionistisch Frans gewaad. (JvG)meer