De muziekgeschiedenis heeft hem onrecht aangedaan: Karl Friedrich Abel (1723-1787). Zijn muziek is aangenaam in het gehoor liggend, luchtig en melodieus. Ook heeft hij veel bijgedragen aan de promotie van muziek van collega's. De familie Abel onderhield contacten met de familie Bach. Vader Christian Ferdinand speelde viool en gamba in het orkest van Cöthen toen Bach er Kapellmeister werd. Karl
… Friedrich leerde in Londen Johann Christian Bach kennen. Tussen hen groeide een samenwerking die leidde tot de bekende concertenreeks de 'Bach-Abel concerten'. Ze speelden er eigen werk (Abel speelde gamba en klavecimbel) maar ook veel repertoire van anderen. Zijn ouvertures en sinfonias bestaan uit drie delen: snel-langzaam-snel. De vioolpartijen spelen de hoofdrol in het melodisch en thematisch gebeuren; de baspartijen zorgen voor de stevige harmonische basis. De blazers zorgen voor de klankkleuren. Hiermee wordt ook het verschil met de symfonieën uit de barok duidelijk. Abel was ook één van de eersten die het menuet als een volwaardige symfonische vorm gebruikte en er zelfs werken mee afsloot. Op deze cd staan vier ouvertures en twee sinfonia's uit verschillende opusnummers. Het tekstboekje geeft uitgebreide (nederlandse) informatie. Ze worden uitgevoerd door het Vlaamse orkest Il Fondamento o.l.v. Paul Dombrecht. (L.W.)_meer
